سیمون ووئه

سیمون ووئه ( به فرانسوی: Simon Vouet ) ( فرانسوی:  ; ۹ ژانویه ۱۵۹۰ – ۳۰ ژوئن ۱۶۴۹ ) یک نقاش فرانسوی بود که قبل از فراخوانده شدن توسط لوئی سیزدهم به عنوان نخستین نقاش پادشاه فرانسه، در ایتالیا تحصیل می کرد. او و هنرجویان کارگاه اش، نقاشی های مذهبی و اساطیری، پرتره ها، نقاشی های دیواری، نقاشی آبرنگی روی گچ و نقش های تزئینی گسترده ای را برای شاه و ولی نعمت های ثروتمند از جمله کاردینال ریشلیو خلق کردند. در این مدت، ووئه بدون شک هنرمند پیشرو در پاریس بود. [ ۱] وی در معرفی سبک نقاشی باروک ایتالیایی به فرانسه بسیار تأثیرگذار بود. او همچنین بدون تردید یکی از طراحان برجسته قرن هفدهم، هم تراز با آنیباله کاراچی و جووانی لانفرانکو بود. [ ۲]
سیمون ووئه در ۹ ژانویه ۱۵۹۰ در پاریس به دنیا آمد. [ ۳] پدرش لوران نقاش در پاریس بود و نکات مهم هنر را به او آموزش می داد. برادر سیمون، اوبین ووئه نیز نقاش بود، هم چنین همسر سیمون، ویرجینیا دا وتزو، پسرش لوئی - رنه ووئه، دو دامادشان، میشل دورینی و فرانسوا تورتبا و پسر آن ها لودوویکو دوریونی همگی نقاش بوند.
سیمون کار خود را به عنوان نقاش پرتره آغاز کرد. در ۱۴ سالگی برای نقاشی یک پرتره مأموریت پیدا کرد تا به انگلستان سفر کند و در سال ۱۶۱۱ بخشی از همراهان بارون دو سانسی، سفیر فرانسه در امپراتوری عثمانی، به همین منظور بود. از قسطنطنیه در سال ۱۶۱۲ به ونیز رفت و تا سال ۱۶۱۴ در روم بود. [ ۴] [ ۵]
او تا سال ۱۶۲۷ در ایتالیا ماند و بیشتر در رم که در آن جا سبک باروک حاکم بود. وی مستمری از پادشاه فرانسه دریافت کرد و حامیان وی شامل خانواده باربرینی، کاسیانو دال پوتزو، پائولو جوردانو اورسینی و وینچنتزو جوستینیانی بودند. [ ۴] وی هم چنین از مناطق دیگر ایتالیا بازدید کرد: ونیز؛ بولونیا ( جایی که خانواده کاراچی آکادمی خود را داشتند ) ؛ جنوا ( جایی که، از سال ۱۶۲۰ تا ۱۶۲۲، برای شاهزادگان دوریا کار کرد ) . و ناپل.
موفقیت بی حد و حصر ووئه در رم منجر به انتخاب وی به عنوان رئیس آکادمی سن لوکا ( Accademia di San Luca ) در سال ۱۶۲۴ شد. [ ۶] برجسته ترین کمیسیون رسمی اش در ایتالیا، ایجاد یک اثر هنری، به ویژه نقاشی روی چوب، در بالا و پشت محراب برای سن پیتر در رم بود ( ۱۶۲۶–۱۶۲۵ ) که در برخی از زمان پس از ۱۷۲۵ نابود شد ( هر چند قطعات باقی مانده است ) [ ۷]