سیمان استخوانی

دانشنامه عمومی

سیمان استخوانی ( bone cement ) ترکیبی شیمیایی است که در بدن انسان به منظور اتصال استخوان ها یا مفصل های مصنوعی به یک دیگر استفاده می شود. این ترکیبات که عموما از جنس سرامیک ها و پلیمر ها می باشند به صورت فراوان در عمل های ارتوپدی و استئوتومی ( Osteotomy ) کاربرد دارند.
در این گونه عمل ها مفصل یا استخوان معیوب را برداشته و با اندام جدید جایگزین می کنند، حین جایگزین کردن استخوان یا مفصل در آن حفره هایی ایجاد می کنند که سیمان را درون آن می ریزند و این سیمان بعد از مدتی به مانند چسب سفت شده و باعث جوش خوردن کامل استخوان ها به هم می شود. [ ۱] [ ۲]
به طور کلی چهار نوع سیمان استخوان برای کاربرد های ارتوپدی و دندان پزشکی موجود است که دوتای اولی پایه پلیمری و دو تای بعدی پایه سرامیکی دارند.
معروف ترین گروه سیمان استخوان و البته قدیمی ترین نوع آن ها سیمان استخوان بر پایه پلیمر PMMA است. این سیمان ها اساسا از پودر جامد پلیمر   PMMA ( پلی متیل متاکریلات ) و مونومر مایع   MMA ( متیل متاکریلات ) به همراه چند افزودنی دیگر تشکیل می شود. این نوع سیمان استخوان تجاری دارای دو جزء پودر و مایع است که همزمان استفاده می شوند. به این صورت که مونومر MMA به صورت مایع و پلیمر PMMA به صورت پودر جامد بوده و هنگام استفاده مونومر روی پلیمر ریخته می شود و درمدت کوتاهی واکنش پلیمریزاسیون انجام می شود و باعث سفت شدن سیمان می شود.
پلی پروپیلن فمورات، یک پلی استر غیر خطی و اشباع است که برای انواع کاربردهای ارتوپدی تولید شده است. مطالعات نشان داده است که با کراس لینک کردن PPF، سیمانی تولید می شود که قابلیت استخوان سازی داشته و تجزیه پذیر، زیست سازگار و دارای مقاومت فشاری کافی برای کاربردهای ارتوپدی است. امروزه، این سیمان ها بیشتر برای درمان عیوب اسکلتی بدن انتخاب می شوند.
کلسیم فسفاتها ترکیباتی هستند که توسط بدن در فرآیند استخوان سازی مورد استفاده قرار می گیرند. این مواد در شکلهای مختلفی نظیر بلوکهای متخلخل یا متراکم، ذرات یا گرانول و سیمان به عنوان جایگزین بافت استخوانی مورد استفاده قرار می گیرند. سیمان های کلسیم فسفاتی از دو قسمت پودری و مایع تشکیل شده اند و پس از اختلاط با یکدیگر به صورت خمیر هموژنی در می آیند که در دمای اتاق و بدن سفت می شوند.
سیمان های گلاس آینومر پایه سرامیکی هستند که اغلب در دندانپزشکی استفاده می شوند ولی در ارتوپدی هم کاربردهایی دارند. این سیمان ها از ترکیب یک اسید پلیمری غلیظ ( پلی اکریلیک اسید ) به همراه فلوئور آلومینوسیلیکات تخریب پذیر به دست می آیند. این سیمان ها چسبندگی خیلی خوبی بین فلز و استخوان ایجاد می کنند.
عکس سیمان استخوانی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس