سیم مقاومت

سیم مقاومت سیمی است که بر پایه مقاومت الکتریکی بالای یک فلز جهت تولید گرما یا به هدف افزایش مقاومت در مدار استفاده شده ( برای کنترل مقدار جریان در مدار ) . [ ۱]
وقتی از سیم مقاومت برای المنت استفاده می شود ( در وسایل گرمایش برقی و مانند آن ) ، مقاومت بالای الکتریکی و مقاومت در برابر اکسیداسیون مهم است.
گاهی سیم مقاومت توسط پودر سرامیک عایق شده و در لوله آلیاژ دیگری غلاف می شود.
نیکروم، یک آلیاژ غیر مغناطیسی ۸۰/۲۰ نیکل و کروم، متداول ترین سیم مقاومت برای اهداف گرمایش است زیرا مقاومت و مقاومت بالایی در برابر اکسیداسیون در دمای بالا دارد. وقتی سیم مقاومت به عنوان عنصر گرمایشی استفاده می شود، معمولاً به سیم پیچ تبدیل می شود. یک مشکل در استفاده از سیم نیکروم این است که امکان لحیم کاری با قلع ندارد، بنابراین اتصالات به برق می بایست با استفاده از روش های دیگر مانند اتصالات پیچ دار یا ترمینال های الکتریکی انجام شود.
کانتال ( آلیاژ ۸۷۵/۸۱۵ ) ، خانواده ای از آلیاژهای آهن - کروم - آلومینیوم ( FeCrAl ) است که در طیف گسترده ای از کاربردهای دمای بالا استفاده می شود.
کنستانتان دارای ضریب مقاومت دمایی پایین و به عنوان آلیاژ مس، به راحتی لحیم می شود. دیگر آلیاژهای ثابت مقاومت شامل manganin ، Cupron [ ۲] و Evanohm.
آلیاژهای کروم نیکل ، [ ۳] , [ ۴] از خانواده Evanohm دارای مقاومت بالا، ضریب مقاومت در دمای پایین، نیروی الکتروموتور کم ( پتانسیل گالوانی ) هنگام تماس با مس، مقاومت کششی بالا و همچنین از نظر عملیات حرارتی بسیار پایدار هستند.
Balco و آلیاژهای مشابه دارای ضریب مقاومت بسیار بالا، اما خطی تر، هستند و آنها را برای عناصر سنجش مناسب می کند.
بسیاری از عناصر و آلیاژها به عنوان سیم مقاومت برای اهداف خاص استفاده شده اند. جدول زیر مقاومت برخی از مواد معمول را نشان می دهد. مقاومت کربن آمورف در واقع محدوده ۳٫۸–۴٫۱ × 10 −6 Ω m است.