سیلیسی شدن

در زمین شناسی، سیلیسی شدن ( به انگلیسی: Silicification ) یک فرایند سنگ سازی است که در آن سیال های غنی از سیلیس به درون حفره های مواد زمین مانند سنگ ها، چوب، استخوان ها، پوسته ها نفوذ می کنند و سیلیس را جایگزین مواد اولیه می کنند ( SiO 2 ) . سیلیس یک ترکیب طبیعی موجود و فراوان است که در مواد آلی و معدنی از جمله پوسته و گوشته زمین یافت می شود. سازوکارهای سیلیی شدن گوناگونی وجود دارد. در سیلیسی شدن چوب، سیلیس به درون شکاف ها و حفره های چوب مانند آوندها و دیواره های سلولی نفوذ کرده و آن ها را اشغال می کند. [ ۱] ماده آلی اصلی در طول فرایند حفظ می شود و به تدریج در طول زمان تجزیه می شود. [ ۲] در سیلیی شدن کربنات ها، سیلیس با همان حجم جایگزین کربنات ها می شود. [ ۳] جایگزینی از طریق انحلال کانی های سنگی اصلی و رسوب سیلیس انجام می شود. این کار سبب حذف مواد اصلی از سیستم می شود. [ ۳] [ ۴] بستگی به ساختار و ترکیب سنگ اصلی، سیلیس ممکن است جایگزین اجزای معدنی خاص سنگ شود. اسید سیلیسیک ( H 4 SiO 4 ) در مایعات غنی شده با سیلیس، کوارتز، عقیق یا کلسدونی عدسی شکل، ندولار، فیبری یا تجمع یافته را تشکیل می دهد که در داخل سنگ رشد می کند. سیلیسی شدن زمانی رخ می دهد که سنگ ها یا مواد آلی با آب های سطحی غنی از سیلیس در تماس باشند، در زیر رسوبات مدفون شده و آمادگی جریان آب زیرزمینی باشند یا در زیر خاکسترهای آتشفشانی مدفون شوند. سیلیسی شدن اغلب با فرآیندهای هیدروترمال همراه است. [ ۱] دما برای سیلیسی شدن در شرایط مختلف متغیر است: در شرایط دفن یا آب های سطحی، دمای سیلیسی شدن می تواند حدود ۲۵–۵۰ درجه باشد. در حالی که دما برای اجزای سیال سیلیسی می تواند تا ۱۵۰–۱۹۰ درجه باشد. [ ۵] [ ۶] سیلیسیشدن می تواند در طول یک مرحله رسوب گذاری همزمان یا پس از رسوب گذاری رخ دهد، معمولاً در امتداد لایه هایی که تغییرهای رسوب گذاری مانند ناهماهنگی ها یا سطوح بستر را نشان می دهند. [ ۷]