سیزیف

دانشنامه عمومی

سیزیف یا سیسیفوس ( به یونانی: Σίσυφος ) ؛ ( به انگلیسی: Sisyphus ) قهرمانی در اساطیر یونان است. او فرزند آیولوس پادشاه تسالی و انارته و همچنین همسر مروپه است. سیزیف پایه گذار و پادشاه حکومت افیرا ( کورینتوس کنونی ) و مروج بازی های ایسمی ( Isthmian Games بازی هایی که از لحاظ اهمیت در ردهٔ بازی های المپیک قرار داشتند و هر دو سال یکبار برگزار می شدند ) به حساب می آید.
او به علت خودبزرگ بینی و حیله گری به مجازاتی بی حاصل و بی پایان محکوم شد که در آن می بایست سنگ بزرگی را تا نزدیک قله ای ببرد و قبل از رسیدن به پایان مسیر، شاهد بازغلتیدن آن به اول مسیر باشد؛ و این چرخه تا ابد برای او ادامه داشت. به همین دلیل و از طریق تأثیر آثار کلاسیک یونانی بر فرهنگ مدرن امروزه انجام وظایفی که در عین دشواری، بی معنی و تمام نشدنی نیز هستند را گاهی «سیزیف وار» خطاب می کنند.
رابرت بیکز یک ریشه پیشایونانی را پیشنهاد می کند و معتقد به ارتباطی بین ریشه واژه سوفوس به معنای حکمت و افسانه ذکر شده است.
اخیراً نیگرو سانسونز چنین اندیشیده است که واژه «سیزیف» از صدای تنفس طبیعی انسان که متناوباً انجام می شود گرفته شده است و ریشه در تکنیک های کهن کنترل تنفس دارد.
سیزیف فرزند شاه آئولوس تسالی و انارته بود. وی بنیان گذار و اولین پادشاه افیرا بود. او از طریق مروپه پدر گالوسوس، اورینتیون، آلموس و ترزاندر بود، وی همچنین برادر سالمونوس و پدربزرگ بلروفون بوداز طریق گلایوس. سیزیف کشتیرانی و تجارت را رونق بخشید اما بسیار حریص و حیله گر بود. او همچنین مسافران و مهمانان را کشت، و به ژنیا که تحت تسلط زئوس بود تجاوز کرد. او از این کشتارها لذت می برد زیرا او را به عنوان یک رهبر مقتدر ابقا می کرد.
سیزیف و برادرش سالمنوس از یکدیگر متنفر بودند، و سیزیف با هاتف دلفی مشورت کرد تا راهی برای کشتن برادرش بدون تحمل شکنجه و عواقب آن بیاید. بر طبق گزارش هومر، سیزیف به عنوان حیله گرترین افراد مشهور بود. او دختر سالومون را فریفت تا یکی از نقشه هایش را برای کشتن برادرش عملی کند. او تصمیم به قتل فرزندان تیرو گرفت زمانی که وی متوجه شد که نقشه سیزیف استفاده از فرزندانش برای عزل پدرش است.
سیزیف به زئوس نیز خیانت کرد. او محل اژینا را که توسط زئوس ربوده شده بود برای پدرش آسوپوس خدای رودها فاش ساخت و در ازای آن رودی در شهر کورینتوس روان شد.
عکس سیزیفعکس سیزیفعکس سیزیف
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:سیسوفوس

پیشنهاد کاربران

سیزیف ( به انگلیسی: Sisyphus ) نام نمایش تئاتری است به کارگردانی محمد برهمنی و تهیه کنندگی نوید محمدزاده که از ۱۶ خرداد تا ۲۸ تیر ۱۳۹۸ در مجموعه تئاتر مستقل تهران به روی صحنه رفت. این نمایش برداشت آزادی از نمایشنامه اتوبوسی به نام هوس از تنسی ویلیامز و نمایشنامه افسانه سیزیف از آلبر کامو است.
...
[مشاهده متن کامل]

یک بازیگر تئاتر مدتی است که در یکی از نقش هایش مانده است و نمی تواند خودش را از این نقش جدا کند. زندگیِ حرفه ای و خصوصی این بازیگر تحتِ تأثیرِ این نقش قرار می گیرد و نمی تواند بین خود و نقشی که بازی می کند تفاوتی قائل شود. او چاره بیرون آمدن از این بحران را در حذف خود می بیند.
ایده اصلی این نمایش که در ژانر سورئال است و نویسندگی آن برعهده محمد صادق گلچین عارفی بوده است از زندگی ویوین لی گرفته شده که در فیلم های بر باد رفته و اتوبوسی به نام هوس بازی کرده است. ویوین در این فیلم، نقش زنی را بازی می کرد که می خواست روح درهم شکسته اش را پشت نجابت ظاهری اش پنهان کند. شخصیت بلانش خیلی به شخصیت ویوین نزدیک بود و همان وجه دوگانه درونی او را بیان می کرد و اروتیسم و جنون تدریجی او را نشان می داد. بازی در این فیلم باعث تشدید افسردگی ویوین شد و به گفته خودش او را دچار جنون کرد. در دهه شصت، بیماری ویوین لی روزبه روز شدیدتر و باعث وقفه های طولانی میان فیلم ها و اجراهای تئاتری او شد. به علاوه ابتلاء به بیماری سل، دو بار سقط جنین، افسردگی، از دست دادن حافظه و شوک درمانی، لطمه زیادی به فعالیت حرفه ای او زد.
• سیزیف مردی است که نمی خواست دیگری باشد. او خوب یا بد تمام هم و غمّش آن بود که شخص خویش باشد. راهزنی ها و کشتارهایش، حیله گریش و به زنجیر کشیدن تاناتوس همه از آن رو بود که نشان دهد او سیزیف است. فریفتن پرسفونه برای بازگشت به دنیا و معطل کردن مردگان برای سفر به دنیای زیرین برای آن بود که نشان دهد او از دیگری - زئوس - فراتر است. او می خواست خودش باشد و این خود بودگی منتج به نوعی پوچی می شود، رهیافت عبثی که زئوس برایش در نظر گرفت؛ اما در نهایت او افسانه می شود تا خودش باشد. او هیچگاه دیگری نمی شود آن گونه که هرکول و پرسئوس شده اند. سیزیف پدر قهرمانانی است که می خواستند خود را از دیگری جدا سازند. او جدّ بلرفونی بود که سوار بر پگاسوس رو به آسمان شمشیر گشود تا زئوس را از تخت شاهی به زیر آورد و تنها آذرخش بود که او را زمین گیر کرد؛ و الا زئوس را رعشه بر اندام افتاده بود آنگاه که قهرمان به سویش هجوم آورده بود. روزگاری که نوادگان سیزیف محبوب خدایان گشتند، اینان دیگری بودن را برنمی تافتند. آن روزهایی که اولیس سرگردان بر دریای اژه و مرمر می رفت و به ساحل ایتاکا نمی رسید. اینان همگی قهرمان خویشتن بودند و نقیضان دیگری شدن. سیزیف برهمنی ارتباطش را با پیرامتن اثر از دست می دهد. برهمنی و نویسنده اش هیچ تعریفی از پوچی ارائه نمی دهند. آنان برخلاف سیزیف در پی دیگری شدن هستند و خویشتن خویش را منکر می شوند.

سیزیف
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/سیزیف_(نمایش)
سیزیف یا سیسیفوس ( به یونانی: Σίσυφος ) ‏ قهرمانی در اساطیر یونان است. او فرزند آئلوس و انارته و همچنین همسر مروپه است. سیزیف پایه گذار و پادشاه حکومت افیرا و مروج بازی های ایسمی ( Isthmian Games بازی هایی که از لحاظ اهمیت در ردهٔ بازی های المپیک قرار داشتند و هر دو سال یکبار برگزار می شدند ) به حساب می آید. علاوه بر آن از او به عنوان حیله گرترین انسان ها نام می برند چون نقشه های خدایان را فاش کرد. سیزیف همچنین به خاطر مجازاتش در هادس مشهور است. او می بایست سنگ بزرگی را بر روی شیبی ناهموار تا بالای قله ای بغلتاند و همیشه لحظه ای پیش از آن که به انتهای مسیر برسد، سنگ از دستش خارج می شد و او باید کارش را از ابتدا شروع می کرد. امروزه به همین دلیل به کارهایی که علی رغم سعی و تلاش بسیار هرگز به آخر نمی رسند کاری سیزیف وار می گویند.
...
[مشاهده متن کامل]

( از ویکی پدیا، دانشنامهٔ آزاد )

بپرس