سیره علوی

[ویکی شیعه] سیره علوی به طریقه و سیره رفتاری امام علی در ارتباط وی با خداوند، و خانواده و بررسی رابطه وی با جامعه اسلامی و روابط سیاسی، اقتصادی، فضایی و نظامی او می پردازد.
سیره علوی به طریقه و سیره رفتاری امام علی در ارتباط وی با خداوند، و خانواده و بررسی رابطه وی با جامعه اسلامی و روابط سیاسی، اقتصادی، فضایی و نظامی او می پردازد. در روایت معروفی پیامبر (ص) در مورد امام علی (ع) فرموده است که «علی (ع) با حق است و حق با او؛ حق با علی می گردد هر جا که باشد.» و از این رو امام علی (ع) یکی از معیارهای تشخیص حق از باطل بوده و سیره او به عنوان کامل ترین الگو مورد توجه قرار گرفته است.
امام علی (ع) خود عبادت مردم در برار پروردگار را به عبادت بازرگانان (که به امید بخشش خدا را می‏‏ پرستند)، عبادت بردگان (که از روی ترس عبادت می کنند) و عبادت آزادگان (که برای سپاس عبادت می کنند) تقسیم کرده است. که طبعا عبادت آن امام، عبادت آزادگان بوده است. روایات و توصیفات متعددی از عبادت امام علی (ع) در منابع نقل شده است. او بیش از همه عبادت می کرد، روزها روزه دار بود و شب ها مشغول نماز. حتی موقع جنگ نیز نماز شبش ترک نمی شد. در روایات نقل شده وقتی به امام سجاد (ع) که به علت عبادت های بسیارش به زین العابدین معروف بود گفتند چرا در عبادت خود را به رنج و مشقت می اندازد پاسخ داد کسی مانند جدش امام علی (ع) نمی تواند خدا را عبادت کند.