سیدهادی زوین

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] سیدهادی زُوَیْن، از فقها و ادبای مجاهد شیعه عراق در قرن سیزدهم و چهاردهم هجری می باشد.
وی فرزند سیدمحمد زین الدین، مشهور به زوین، از اهالی ابوصخیر و رئیس قبیله جعاره بود که نزد حکومت عثمانی و رؤسای قبایل فرات موجه و محترم شمرده می شد. هادی زوین فردی ادیب و شاعر بود و خانه اش ، محل انجمن ادبی و تجمع ادبای نجف، حیره و غیره بود. پدرش نیز از علما و ادبا و صاحب آثار علمی، ادبی و شعر به شمار می رفت.
روحیات اخلاقی
سیدهادی، همتی عالی و خصایلی نیک داشت؛ از جمله آنکه در ۱۳۰۵ ق در زمان علی رضا پاشا (والی بغداد) به کمک مسئولان ترک، نهر بلندی از فرات به حیره و حباره و نجف حفر کرد تا ساکنان آنها از آب شرب شیرین استفاده کنند.
فعالیت های سیاسی
اندکی پس از شکست قیام نجف که علمای شیعه، جمعیت سیاسی مخفی«حزب نجفی» را در رمضان–شوال ۱۳۳۶ ق/ ژوئیه ۱۹۱۸ در شهر نجف اشرف تأسیس کردند، وی از جمله شخصیت هایی بود که بدان پیوست. پس از تأسیس حزب مخفی دیگری به نام «حرس الاستقلال» در جمادی الاول ۱۳۳۷ ق/ فوریه ۱۹۱۹، نشستی در بغداد با حضور رهبران جنبش این شهر در روز ۳ شعبان ۱۳۳۸ ق / ۲۱ آوریل ۱۹۲۰، ترتیب داده شد و هیأتی از علما و رؤسای عشایر فرات که نمایندگی آنها را سید هادی زوین و حاج عبدالمحسن شلاش برعهده داشتند، در آن شرکت کردند. این نشست بسیار مهم بود و به ایجاد هماهنگی میان فعالیت ها و تحرکات مختلف در حوزه فرات میانه منجر شد. در این نشست، هادی زوین، وضعیت فرات میانه را تشریح کرد و افزود: مردم فرات و در پیشاپیش آنها، علمای نجف و کربلا، برای فعالیت به طور جدی برنامه ریزی کرده اند.
وفات
...

پیشنهاد کاربران

بپرس