سیدنورالدین عراقی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] سید محمد شفیع در سال ۱۲۸۷ هـ . ق، دارای فرزندی گردید که او را نورالدین نامید.
آقا نورالدین برای ادامه تحصیل، به عراق رفت و ۷ سال در حوزه علمیه نجف اشرف، مشغول تحصیل شد. او با فراستی کم نظیر و ذهنی تابان، مراحل درسی را تا نیل به درجه اجتهاد، پشت سر نهاد. استادان حوزه علمیه نجف، او را فردی مهذب و دارای استعدادی فوق العاده یافتند.فرزندان آیة الله حاج آقا محسن اراکی به نام های حاج آقا محسن و حاج آقا مصطفی، از همدرسان وی بودند، ولی هیچ کدام موفق نشدند از نظر علمی به پایه آقا نورالدین برسند. حاج آقا محسن سؤال علمی پیچیده ای را مطرح می کند که دو فرزندش نمی توانند به نحوی بایسته و شایسته به آن پاسخ دهند. آقا نورالدین که در آن دوران، بهار زندگی را طی می کرد، پس از کسب اجازه از عمویش ـ حاج آقا محسن ـ از چند راه به پرسش او پاسخ می دهد و عموی خویش را قانع می سازد. حاج آقا محسن تحت تأثیر توانایی علمی، ابتکار و خلاقیت فکری برادرزاده خود قرار می گیرد و به فرزندان خود می گوید: شما به نجف بروید و هر وقت مثل آقا نورالدین شدید، به وطن برگردید.
نور الباقی، داوود نعیمی، ص ۹.
آقا نورالدین پس از ۷ سال تحصیل در حوزه علمیه نجف و نیل به درجه اجتهاد، در اواخر سال ۱۳۰۶ هـ . ق، به زادگاه خویش بازگشت. آقا نورالدین پس از ورود به اراک، امام جماعت ی مسجد کوچکی را ـ که در آخر کوچه انوری جنب بازار مرکزی شهر قرار گرفته بود ـ عهده دار شد.آقا نورالدین پس از مدتی، به مقام مرجعیت رسید. دانشمندان و مشتاقان دانش از دورترین نقاط، برای استفاده علمی از محضرش، به اراک می آمدند و از برکات علمی و اخلاقی او بهره کافی می گرفتند.آقا نورالدین به تدریس علوم معقول و علوم منقول پرداخت.
نور الباقی، ص ۲۲ و ۲۳.
۱. آیة الله العظمی محمد علی اراکی.۲. آیة الله حاج شیخ عبدالنبی عراقی.۳. محمد تقی بروجردی، نویسنده «العشرات».۴. آقا شیخ رضا نوری.۵. شیخ ذبیح الله ارضی.۶. ابراهیم دهگان.۷. میرزا مهدی بروجردی.۸. میرزا عبدالحسین صاحب الداری بروجردی.۹. شیخ حسین عرب انجدانی.
مقام علمی
...

پیشنهاد کاربران

بپرس