[ویکی فقه] سیدمحمدحسین بن محمود آزاد خاتون آبادی اصفهانی. سیدمحمدحسین بن محمود آزاد خاتون آبادی اصفهانی، شاعر ادیب و خوشنویس دانشمند قرن چهاردهم هجری در اصفهان می باشد.
سیّدمحمّدحسین خاتون آبادی متخلّص به «آزاد» ابن حاج میرزا محمود بن میرسیّدعلی بن میرمحمّدصادق بن میرمحمّدرضا بن میرزا ابوالقاسم مدرس، شاعر ادیب و خوشنویس دانشمند، در غرّه رمضان ۱۳۱۶ق در اصفهان متولّد شد. تحصیلات خود را از مدرسه حقایق (دومین مدرسه از مدارس جدید اصفهان) آغاز کرد. سپس در مدارس قدیم اصفهان به فراگیری علوم دینی مشغول شد. شعر نیز می سروده و در انجمن های ادبی از جمله انجمن ادبی شیدا شرکت می کرد و در شعر «آزاد» تخلّص داشت.
وفات
[وی سرانجام در ۱۹ ذیقعده ۱۴۰۰ق (مطابق ۷ مهرماه ۱۳۵۹ش) در اصفهان وفات یافته و در یکی از حجره های شرقی تکیه خاتون آبادی ها در تخت فولاد مدفون شد.
آثار خطی و تالیفات
از آثار او یک جلد قرآن مجید به خط کوفی است که آن را تا جزء شانزدهم کتابت نموده بود. همچنین قرآن دیگری به خط ثلث که ترجمه آن و تذهیب و ترتیب صفحات آن را خود انجام داده بود. مرحوم احمد غفورزاده متخلص به طلایی نیز تابلویی از ترجمه فارسی خطبه بدون نقطه حضرت علی (علیه السّلام) به خط مرحوم آزاد در اختیار داشت که ترجمه آن نیز از مرحوم آزاد و بدون نقطه بود.]کتب زیر از تالیفات اوست: ۱. «جنگل مولی» در تاریخ ۲. «العالم و التّمدّن» در شرح خطبه «نهج البلاغه» از پیدایش آدم ۳. «اغصان طیّبه» در شجره نامه سادات و احوال اعیان و مشاهیر و علماء آنان ۴. «مسائل حساب و هندسه» جهت محصّلین مدارس ۵. «جزوات متفرقه در جفر و هیات و اعداد» ۶. «دیوان اشعار» مطبوع ۷. «جفر جامع» شش جزء این شعر از اوست: گر شبی گیرم به کف زلف نگار خویش را ••••• گویمش شرح پریشان روزگار خویش رامی شود تاراج دین و دل، رَوَد صبر و قرار ••••• بر زبان چون آورم نام نگار خویش را(مصاحبه غلامرضا نصرالهی با دکتر محمود خاتون آبادی (فرزند محمّدحسین خاتون آبادی) در ۲۸ اردیبهشت ۱۳۷۰ش.)
مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۱۵-۱۳.
...
سیّدمحمّدحسین خاتون آبادی متخلّص به «آزاد» ابن حاج میرزا محمود بن میرسیّدعلی بن میرمحمّدصادق بن میرمحمّدرضا بن میرزا ابوالقاسم مدرس، شاعر ادیب و خوشنویس دانشمند، در غرّه رمضان ۱۳۱۶ق در اصفهان متولّد شد. تحصیلات خود را از مدرسه حقایق (دومین مدرسه از مدارس جدید اصفهان) آغاز کرد. سپس در مدارس قدیم اصفهان به فراگیری علوم دینی مشغول شد. شعر نیز می سروده و در انجمن های ادبی از جمله انجمن ادبی شیدا شرکت می کرد و در شعر «آزاد» تخلّص داشت.
وفات
[وی سرانجام در ۱۹ ذیقعده ۱۴۰۰ق (مطابق ۷ مهرماه ۱۳۵۹ش) در اصفهان وفات یافته و در یکی از حجره های شرقی تکیه خاتون آبادی ها در تخت فولاد مدفون شد.
آثار خطی و تالیفات
از آثار او یک جلد قرآن مجید به خط کوفی است که آن را تا جزء شانزدهم کتابت نموده بود. همچنین قرآن دیگری به خط ثلث که ترجمه آن و تذهیب و ترتیب صفحات آن را خود انجام داده بود. مرحوم احمد غفورزاده متخلص به طلایی نیز تابلویی از ترجمه فارسی خطبه بدون نقطه حضرت علی (علیه السّلام) به خط مرحوم آزاد در اختیار داشت که ترجمه آن نیز از مرحوم آزاد و بدون نقطه بود.]کتب زیر از تالیفات اوست: ۱. «جنگل مولی» در تاریخ ۲. «العالم و التّمدّن» در شرح خطبه «نهج البلاغه» از پیدایش آدم ۳. «اغصان طیّبه» در شجره نامه سادات و احوال اعیان و مشاهیر و علماء آنان ۴. «مسائل حساب و هندسه» جهت محصّلین مدارس ۵. «جزوات متفرقه در جفر و هیات و اعداد» ۶. «دیوان اشعار» مطبوع ۷. «جفر جامع» شش جزء این شعر از اوست: گر شبی گیرم به کف زلف نگار خویش را ••••• گویمش شرح پریشان روزگار خویش رامی شود تاراج دین و دل، رَوَد صبر و قرار ••••• بر زبان چون آورم نام نگار خویش را(مصاحبه غلامرضا نصرالهی با دکتر محمود خاتون آبادی (فرزند محمّدحسین خاتون آبادی) در ۲۸ اردیبهشت ۱۳۷۰ش.)
مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۱۵-۱۳.
...
wikifeqh: سیدمحمدحسین_آزاد_خاتون آبادی