سیدمحمدتقی بن حسن مدرس اصفهانی

[ویکی فقه] میرمحمّدتقی مدرّس فرزند علّامه میرسیّدحسن مدرّس میرمحمّدصادقی، عالم فاضل جلیل در اصفهان می باشد.
میرمحمّدتقی مدرّس فرزند علّامه میرسیّدحسن مدرّس میرمحمّدصادقی، عالم فاضل جلیل القدر عظیم المنزله، در ۱۳ صفر ۱۲۷۳ق در اصفهان متولّد شده و پس از تحصیل در اصفهان نزد میرزا هاشم چهارسوقی راهی عتبات عالیات شد. و از درس شیخ هادی طهرانی، حاج میرزا حبیب اللَّه رشتی و آخوند خراسانی در نجف اشرف مستفیض شد. سپس به سامرا عزیمت نموده و از درس محمّدحسن شیرازی بهره گرفت. همچنین از میرسیّدمحمّد فشارک ی و میرزا محمّدتقی شیرازی کسب فیض نمود. در سال ۱۳۰۹ق به امر استادش میرزای بزرگ شیرازی به اصفهان بازگشته و به تدریس و تبلیغ و تحقیق مشغول شده و به جای پدر عالی قدر خود در مسجد رحیم خان به اقامه جماعت پرداخت. سال ها در مدرسه صدر بازار به تدریس فقه و اصول مشغول بوده و جمعی از فضلاء از جمله: میرزا فتح اللّه درب امامی، سیّدعلینقی ثقةالشریعه، شیخ محمود مفید، میرزا مهدی دولت آبادی و فرزندش میرسیّدحسن مدرّس ثانی در خدمت او حاضر می شدند.
وفات
او سرانجام در شب دوشنبه ۷ ربیع الثانی سال ۱۳۳۳ق وفات یافته جنب مقبره پدرش در مسجد رحیم خان در محلّه نو اصفهان مدفون گردید.
تالیفات
کتاب «الرسائل التّقویه فی المسائل الفقهیه» از تالیفات ایشان است که در سال ۱۳۶۳ق به اهتمام سیّدمحمّدحسین مدرّس فرزند مؤلف در تهران چاپ سنگی شده و شامل این رساله ها است. ۱. «رساله در بیان وجه تمیز بین حق و حکم» ۲. «رساله در صلاه مسافر» ۳. «رساله در منجزات مریض» ۴. «رساله در قاعده من ملک شیئاً» ۵. «رساله در ماهیت اجاره» همچنین حواشی فتوائی بر رساله هدایه الطّالبین، از ایشان به چاپ رسیده است.
مهدوی، سیدمصلح الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۱۵۵.
...