[ویکی فقه] سیدمحمدامین بن شفیع حسینی اصفهانی، از فضلا و شعرای اصفهان در قرن دوازده هجری بوده است.
میرزا محمّدامین متخلّص به «ازل» فرزند میرزا شفیع حسینی، مستوفی موقوفات، شاعر ادیب فاضل، جودت طبع و استقامت سلیقه اش به کمال و در شاعری، قدوه امثال بود. از فرط علوّ همّت و تقوی هرگز به مشاغل دنیا آلوده نشد، و به وضع گوشه نشینان، معاش می نمود. وی در سال ۱۱۳۵ق وفات یافت. ابیات زیر از او است: "غمش با هرکه می گویم ز دل بیگانه می گردد ••• سر مهر از پُر زور این پیمانه می گردد""ازل الفت به دنیا از برای آخرت دارم ••• که مفلس ز آرزوی گنج در ویرانه می گردد".
حزین لاهیجی، محمدعلی، تذکره المعاصرین، ص۱۴۸.
۱. ↑ حزین لاهیجی، محمدعلی، تذکره المعاصرین، ص۱۴۸.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۶۱۵.
...
میرزا محمّدامین متخلّص به «ازل» فرزند میرزا شفیع حسینی، مستوفی موقوفات، شاعر ادیب فاضل، جودت طبع و استقامت سلیقه اش به کمال و در شاعری، قدوه امثال بود. از فرط علوّ همّت و تقوی هرگز به مشاغل دنیا آلوده نشد، و به وضع گوشه نشینان، معاش می نمود. وی در سال ۱۱۳۵ق وفات یافت. ابیات زیر از او است: "غمش با هرکه می گویم ز دل بیگانه می گردد ••• سر مهر از پُر زور این پیمانه می گردد""ازل الفت به دنیا از برای آخرت دارم ••• که مفلس ز آرزوی گنج در ویرانه می گردد".
حزین لاهیجی، محمدعلی، تذکره المعاصرین، ص۱۴۸.
۱. ↑ حزین لاهیجی، محمدعلی، تذکره المعاصرین، ص۱۴۸.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۶۱۵.
...
wikifeqh: سیدمحمدامین_اصفهانی