سید محمد روحانی

[ویکی فقه] «آیت الله سید محمد روحانی» در شهر مقدس قم در ۲۲ شعبان سال ۱۳۳۸ (۲۱ اردیبهشت ۱۲۹۹) در خانواده ای اصیل و باسابقه در علم و زعامت دینی دیده به جهان گشود.
پدر ایشان آیت الله سید محمود روحانی در آن زمان از مشاهیر علمای طراز اول بود که در موضع گیری های مهم و اقدامات مؤثر دخالتی بایسته داشت. همچنین جد آیت الله روحانی، مرحوم آیت الله العظمی حاج سید صادق روحانی از مراجع بزرگ و رهبران دینی مؤثر در عصر خود در شهر قم بودند. آیت الله روحانی نخستین مراحل تحصیلی خود را که مشتمل بر علم صرف، علم نحو، علم بلاغت و منطق است را با مقداری از دروس سطح در زادگاه خود در نزد اساتید ومتخصصین در فن گذراند. وی سپس در سال ۱۳۵۵ ق به عراق سفر کرده و در کربلای معلی به مدت یک سال رحل اقامت افکند و در سطوح از بزرگان اساتید کربلا همچون علامه بزرگوار، آیت الله سید محمد هادی میلانی بهره برد.
هجرت به نجف
وی پس از به پایان بردن دروس سطح در سال ۱۳۵۷ ق به نجف اشرف سفر کرد. او در نجف اشرف از درس بزرگان حوزه و محققین آن عصر همچون مرحوم آیت الله شیخ محمد حسین غروی اصفهانی (مشهور به کمپانی)، آیت الله حاج شیخ محمد علی کاظمینی، آیت الله حاج شیخ محمدرضا آل یاسین و محقق گرانقدر آیت الله حاج شیخ محمد کاظم شیرازی بهره برد. وی همچنین چندی در درس آیت الله خوئی حاضر گردید. آیت الله روحانی زمانی که به فراگیری دروس خارج فقه و اصول اشتغال داشت به تعلیم دروس سطوح عالیه نیز اشتغال داشت. وی قبل از رسیدن به ۴۰ سالگی تدریس دروس خارج را آغاز نمود.
شاگردان
سید عبدالصاحب حکیم فرزند آیت الله سید محسن حکیم، شیخ محمد مهدی شمس الدین، سید محمد حسین فضل الله و برادر وی سید محمد جواد فضل الله، سید محمد باقر صدر، شیخ محمد رضا جعفری، شیخ محمد صادق جعفری، سید محی الدین غریفی، آقاحسین بروجردی از جمله شاگردان وی بوده است. وی بر اثر عواملی سیاسی از حوزه علمیه نجف اشرف به حوزه علمیه قم هجرت کرد و مدت بیست سال به افاضه علمی در این شهر پرداخت و شاگردانی را پرورش داد. وی سرانجام در پگاه روز جمعه ۱۹ ربیع الاول ۱۴۱۸ ق مصادف با ۳ مرداد ماه ۱۳۷۶ ش درگذشت.
آثار
...