سیدعلی الاعلی اصفهانی

[ویکی فقه] سیدعلی الاعلی اصفهانی، از عرفاء و شعرای حروفیه اصفهان در قرن هشتم و نهم هجری بوده است.
سیّدعلی الاعلی اصفهانی، از عرفاء و شعرای حروفیه اصفهان در قرن هشتم و نهم هجری بوده است. او در سال ۷۵۴ق متولّد شده و در سال ۷۷۱ق در اصفهان به طرفداران فضل اللّه استرآبادی پیشوای حروفیه پیوست و چندی بعد مورد توجّه او قرار گرفته و یکی از دختران او را به ازدواج خود درآورد.
تبلیغ حروفی گری
علی الاعلی پس از قتل فضل اللّه در سال ۷۹۶ق به آسیای صغیر و شام رفت و به تبلیغ حروفی گری پرداخت و سرانجام در سال ۸۲۲ق به دست عثمانیان به قتل رسید و در قلعه النجق (نزدیک نخجوان) مدفون شد. او طبع شعر داشته و عقاید خود را به نظم کشیده است.
آثار و تالیفات
کتب زیر از آثار اوست: ۱. مثنوی «کرسی نامه»، که نسخه ای از آن به شماره ۲۶۰۰ در کتابخانه ملّی ملک در تهران و نسخه ای دیگر به شماره ۱/۱۶۶۳ در کتابخانه توپ قاپوسرای استانبول موجود است؛۲. مثنوی «توحیدنامه» که آن را برای جوانی شیرازی به نام «علی شاه» سروده است؛۳. مثنوی «فراق نامه»؛۴. مثنوی «قیامت نامه»؛۵. مثنوی «بشارت نامه»؛۶. «عرش نامه» به نثر که نسخه ای از آن به شماره ۲/۳۴۶۹ در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است.
آژند، یعقوب، حروفیّه در تاریخ، ص۴۴.
...