سیدعلاءالدین بن محمدحسن مدرس اصفهانی

[ویکی فقه] سیدعلاءالدین بن محمدحسن مدرس اصفهانی، از فقها و علمای معاصر اصفهان بوده است.
سیّدعلاءالدّین مدرس مطلق فرزند سیّدمحمّدحسن بن سیّدمحمّدتقی بن سیّدحسن مدرس محله نویی (میر محمّدصادقی)، عالم فاضل، فقیه محقّق، از فقها و علمای معاصر اصفهان بوده است.او در ۲۴ جمادی الثّانی ۱۳۴۴ق در اصفهان متولّد شد و چندی در یکی از حجرات مسجد سیّد ساکن و به تحصیل مشغول شد و از درس علمایی چون محمّدتقی قمشه ای نجفی، میرزا علی اصغر شریف، سیّدمحمّد مقدس، محمّدحسن عالم نجف آبادی، سیّدعلی اصغر برزانی، هبه اللّه هرندی، صدر کوپائی، محمود مفید بهره گرفت.پس از آن به شهر قم مشرّف شده و پنج سال در خدمت حضرات آیات: حسین بروجردی، سیّدمحمّدتقی خوانساری، سیّدمحمّد حجّت و محمّدعلی اراکی تلمّذ نمود. آنگاه به اصفهان مراجعت نموده و در مدرسه صدر بازار به تدریس پرداخت و قریب به ۳۵ سال فقه، اصول، منطق و فلسفه تدریس نمود و خارج از مدرسه نیز به تفسیر قرآن پرداخت.
وفات
سیّدعلاءالدّین در اواخر عمر به علت بیماری های گوناگون انزوا اختیار نموده و باقی عمر را به عبادت پروردگار و صبر و رضا گذراند و در شب دوشنبه ۲۳ ذیقعده ۱۴۱۳ق وفات یافته و جنب مزار اجداد بزرگوارش در مسجد رحیم خان اصفهان مدفون شد. یکی از شاگردان ادیبش در مادّه تاریخ رحلت او چنین سروده است: "لهفی لمن کان فی الاحکام مجتهدا من اسمه بعلاءالدّین قد صَعِدا""اذا الحقّ الواحد النّحوی ارّخه انّ المدرّس بالجنّات قد سُعِدا". استاد میرزا فضل اللّه خان اعتمادی خوئی نیز مادّه تاریخ او را چنین سروده است: رقم نمود بیتی بهر سال فوت او «برنا» چو امر ارجعی را کرد آن عالم ز حق تکمین«مکین بادا به عدن وادی عقبا و علیین مدرس زاده سیّد حسن، سیّد علاءالدین».
آثار و تالیفات
از آثار ایشان این دو کتاب به طبع رسیده است: ۱. «تذکره المهدی» که بخش هایی از آن از عربی به فارسی ترجمه شد، و در سال ۱۴۱۲ق با عنوان «منتظر تاریخ» در تهران به طبع رسیده است.۲. «مباحثی پیرامون قرآن» که مجموعه سه بحث از چهارده مبحثی است که در اواخر بهار و اوایل تابستان ۱۳۵۷ش به دعوت آیت اللّه خادمی در مدرسه علوم دینیه احمدیه اصفهان برای جمعی از طلاب و دانشجویان ایراد شده و پس از گردآوری در سال ۱۳۷۳ش چاپ شده است.
قاسمی، رحیم، وفیات علمای معاصر اصفهان: مخطوط.
...