سیدعبدالله بن محمدشفیع مرعشی اصفهانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] سیدعبداللّه بن محمدشفیع مرعشی اصفهانی، شاعر و ادیب توانا در قرن یازدهم هجری در اصفهان بوده است.
میرزا عبداللّه مرعشی اصفهانی متخلّص به «عشق» فرزند میرزا محمّدشفیع مستوفی موقوفات، ابن میرزا رحمت اللّه بن میرزا ابوالحسن حسینی مرعشی، شاعر و ادیب توانا در قرن یازدهم هجری در اصفهان بوده است.وی در اصفهان متولّد شده و در این شهر علم و ادب آموخته و به دامادی یکی از سلاطین صفویه درآمد. به فارسی و ترکی شعر نیکو می سروده و دیوان او حدود ده هزار بیت شعر داشته است. و نسخه ای از آن در کتابخانه آقای حسین کوهی و نسخه ای در کتابخانه ملک طهران موجود است. این شعر از اوست: "سیل افتاده است از پا تا خرابم کرده است ••• خورده صد خونابه آتش تا کبابم کرده است""کی توان ز آب و گل عالم مرا تعمیر کرد ••• سیل بی پروای استغنا خرابم کرده است""فیض ها پُر دیدم از نامهربانی های چرخ تلخ ••• کامی ها درین مینا گلابم کرده است".
وفات
عاقبت در سال ۱۰۷۴ق در سن ۳۰ سالگی وفات یافته و جسدش به مشهد مقدس نقل و در جوار حرم مطهر امام رضا (علیه السّلام) مدفون شد.
نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۱، ص۱۴۱.
۱. ↑ نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۱، ص۱۴۱.۲. ↑ شاملو، ولی قلی بیگ ، قصص الخاقانی، ج۲، ص۱۰۴-۱۰۵.۳. ↑ سمرقندی، دولتشاه، تذکره الشّعراء، غنی، ص۹۰.۴. ↑ بیگی حبیب آبادی، پرویز، تاملی در تذکره روز روشن، ص۵۴۷.۵. ↑ ایمان، رحم علی خان، منتخب اللطایف، ص۴۶۶.۶. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۹، ص۷۲۲.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس