سیدعبدالغفار بن محمدحسین تویسرکانی اصفهانی

[ویکی فقه] سیدعبدالغفار بن محمدحسین تویسرکانی اصفهانی، از علمای قرن سیزده و چهارده هجری در اصفهان بوده است.
حاج میرزا عبدالغفار بن سیّدمحمّدحسین تویسرکانی، عالم فاضل جلیل و مجتهد بارع؛ از علمای عالیقدر اواخر دوره قاجاریه بوده است. وی در تویسرکان متولّد شده و در سال ۱۲۶۶ق به اصفهان مهاجرت نمود. و نزد ملاّ حسینعلی تویسرکانی، آقا سیّدحسن مدرس و دیگران تحصیل کرده و از استاد اوّل و آقا میرزا محمّدباقر چهارسوقی (صاحب روضات) اجازه دریافت نموده است.او هم درس صاحب روضات بوده و از مشوقین او در تالیف کتاب «روضات الجنّات» است. جمعی از خواصّ طلاّب و تُجّار و اخیار اصفهان مرید او بودند و خود او در مسجد حاج محمّدجعفر آباده ای اقامه جماعت می نمود.
وفات
سرانجام در ۲۲ ربیع الثّانی ۱۳۱۹ق وفات یافته و در تخت فولاد در تکیه ای مخصوص مدفون شد.
مهدوی، سیدمصلح الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۳۳.
کتب زیر از تالیفات اوست: ۱. «بشاره المذنبین»، در اعتقادات به فارسی، که نسخه آن به شماره ۷۳۲۵ در کتابخانه آیت اللّه مرعشی موجود است؛
حسینی اشکوری، سید احمد، فهرست مرعشی، ج۱۹، ص۱۲۶.
...