سیدشهاب الدین برزش ابادی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] سیدشهاب الدین برزش آبادی. بُرزِش آبادی، سیّد شهاب الدین عبدالله بن عبدالحیّ مشهدی، عارف قرن هشتم و نهم هجری است. برزش آباد دهی است از دهستان تَبادَکان مشهد.
برزش آبادی از اقطاب ذهبی و مرید و خلیفه خواجه اسحاق خَتْلانی، عارف قرن هشتم هجری، بود و بدین سبب به «اسحاقی»، «ختلانی» و «مجذوب» نیز شهرت یافته است؛ همچنین از مقطع یکی از غزلهایش معلوم می شود که از سادات حسینی نیز بوده است.

برزش آبادی و عبدالله ختلانی
عبدالله ختلانی، عارف قرن نهم و مؤلف شرح لمعات عراقی و جز آن به احتمال زیاد همین برزش آبادی است؛ و آثار به دست آمده بر این امر گواهی می دهد، اگرچه برخی عبدالله ختلانی و برزش آبادی را دو تن دانسته اند .

نپذیرفتن خرقه پیری
برزش آبادی در حلقه مریدانِ خواجه اسحاق ختلانی بود، تا این که خواجه اسحاق خرقه پیر خود میرسیدعلی همدانی را بر تن مرید خود سید محمد پوشانید، و او را «نوربخش» نامید، و بر مسند پیری و ارشاد نشانید، و مریدان را به بیعت او فرمان داد، برزش آبادی از این کار سرباز زد و خواجه اسحاق پس از آگاهی از تمرد او، گفت : «ذَهَبَ عبدالله».
مریدان خواجه اسحاق کلام وی را دو گونه تفسیر کردند: برخی گفتند مقصود آن است که وی از زمره مریدان خارج شد و پیروان عبدالله گفتند مقصود آن است که عبدالله طلا شد.

جانشین برزش آبادی
...

پیشنهاد کاربران

بپرس