دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] سیدجواد بن محمدجواد امامی نجفی امام جمعه دهکردی، شاعر و ادیب فاضل در قرن چهاردهم هجری می باشد.
سیّدجواد امامی نجفی بن حاج سیّدمحمّدجواد امام جمعه دهکردی شاعر و ادیب فاضل، در سال ۱۳۰۹ق در شهرکرد متولّد شده و در مولد خود و اصفهان تحصیلات خویش را به پایان رسانیده و آنگاه به موطن خویش مراجعت نموده و در آنجا ساکن گردید. چند سال بعد به علت بیماری، بینایی خود را از دست داد و در منزل منزوی شد. در شعر و ادب دارای قدرت طبع بود. این شعر از اوست: شکر لِلَّه که بهار آمد و شد موسم عید ••••• چشم من بار دگر صحنه گلزار بدیدشد پدید ابر گهربار و ببارید شدید •••••بر سر لاله و گل ریخت بسی مرواریدخیز و از خانه برون آی و در و دشت ببین ••••• که شده چون پر طاووس همه روی زمینتا سلیمان گل آورد جهان زیر نگین ••••• کرد اهریمن دی کوچ ازین چرخ برینفرودین آمده تا دیو و دد آزاد کند ••••• تا دل بلبل بیچاره گرفتار کند ساقی سیم تن ماه وش گل اندام ••••• از ره لطف همی ریخت مرا باده به جامتا دهد از لب جام و لب خود دل را کام ••••• سینه را شرح دهد ننگ بَرَد، آزَد نام طوطی طبع مرا سرخوش و سرشار کند.
مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۱۴۸-۱۴۹.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۱۴۸-۱۴۹.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۳۸۴-۳۸۵.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس