سیداسدالله بن سیدمحمدحسن کاشانی اصفهانی

[ویکی فقه] سیداسداللّه بن سیدمحمدحسن کاشانی اصفهانی، از محدّثین اهل منبر قرن چهاردهم هجری در اصفهان بوده است.
سیّداسداللّه ثقه الواعظین بن سیّدمحمّدحسن سلطان الواعظین کاشانی، معروف به سیّدحسن کاشی، واعظ کامل و ادیب شاعر، از محدّثین اهل منبر در اصفهان بود. در شب شنبه ۲۶ ذی حجّه الحرام ۱۳۸۰ق وفات یافت، و در یکی از اتاق های تکیه میرزا ابوالمعالی در تخت فولاد مدفون شد.
آثار و تالیفات
وی کتب و رسائلی تالیف نموده که از آن جمله است: ۱. آثار باقریّه؛۲. بغیه الامجاد فی لغات الاضداد؛۳. ترجمه و شرح حدیث کساء، مطبوع؛۴. درر ثمین؛۵. دیوان السّادات؛۶. سرورالعباد فی صدق المعاد؛۷. سلطان المقاتل؛۸. کرامه الائمّه فی معرفه الائمّه؛۹. لئالی الصّدف و خیرالتّحف؛۱۰. مجمع الاخوان؛۱۱. معاجز القرآن؛۱۲. المعراجیّه؛۱۳. منتخب اللّغه و غیره.
مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۴۷۶.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۴۷۶.۲. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص۶۱.
منبع
...