سیداسدالله بن سیدمحمدباقر موسوی قزوینی اصفهانی

[ویکی فقه] سیداسداللّه بن سیدمحمدباقر موسوی قزوینی اصفهانی، از علما و فضلای اصفهان در قرن سیزده هجری بوده است.
حاج سیّداسداللّه قزوینی اصفهانی فرزند سیّدمحمّدباقر موسوی، از احفاد سیّدعبداللّه مدفون در حوالی قزوین، عالم فاضل زاهد در حدود سال ۱۲۴۵ق در اصفهان متولّد، و برای تحصیل، عازم عتبات عالیات شد، و در خدمت میرزا محمّدحسن شیرازی، محمّد فشارکی و سیّداسماعیل صدر به تحصیل پرداخت. بارها به سفر حج رفت، و سرانجام به دستور استادش سیّداسماعیل صدر برای تبلیغ دین و نشر احکام به هند رفت، و در حیدرآباد، مشغول به انجام وظایف شرعی خود شد تا آن که در سال ۱۳۲۷ق وفات یافت، و در همان جا مدفون گردید. وی کتب خود را به دستور استاد اخلاقی خود ملاّفتحعلی عراقی به آب انداخته، و از بین برده است. آن چه باقی مانده، تقریرات فقهیّه او است. فرزندش سیّدحسن نیز از علماء ازکیاء بوده، و در ذی قعده ۱۳۶۵ق در حیدرآباد وفات یافت، و جنب پدر مدفون گردید.
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباءالبشر، ج۱، ص۱۳۵-۱۳۶.
۱. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباءالبشر، ج۱، ص۱۳۵-۱۳۶.۲. ↑ جابری انصاری، حسن، تاریخ اصفهان و ری، ص۳۰۶.۳. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۲۵۴-۲۵۵.۴. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، میرزای شیرازی (ترجمه کتاب هدیه الرازی الی الامام المجدد الشیرازی)، ص۱۱۱.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۵۲۱.
...