سیدابوالفضل بن سیدعبدالحسین میرلوحی اصفهانی

[ویکی فقه] سیدابوالفضل بن سیدعبدالحسین میرلوحی اصفهانی، از علما و فضلای معاصر اصفهان بوده است.
سیّدابوالفضل میرلوحی فرزند سیّدعبدالحسین، عالم فاضل معاصر، در سال ۱۳۰۱ش در یزدآباد فلاورجان متولّد شد. وی در اصفهان به تحصیلات حوزوی پرداخت، و ادبیّات عرب و بخشی از سطوح را آموخت. مصاحبت با عالم زاهد، میرزامحمّد درچه ای که دارای مشی اخباری بود، او را از ادامه تحصیل مرسوم حوزوی بازداشت، و تنها به مطالعه در اخبار، اکتفا نمود. وی با عارف سالک، سیّدزین العابدین طباطبایی ابرقویی و عالم فرزانه، حاج آقا رحیم ارباب مانوس بود. وی سال ها در یزدآباد به اقامه نماز جمعه می پرداخت. بسیار اهل عبادت و تهجّد و ادای نوافل بود. او از راه کشاورزی امرار معاش می نمود، و از دریافت وجوهات شرعی خودداری می کرد. ایشان سرانجام در ۲۰ خرداد ۱۳۸۰ش وفات یافت، و در یزدآباد، جنب قبر پدر و برادرش مدفون شد.
آثار و تالیفات
کتب زیر از تالیفات ایشان است: ۱. خورشید درخشان؛۲. دو گواه بزرگ بر صدق نبوت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم)؛۳. مقام زن در اسلام؛۴. اسراف های گوناگون.
قاسمی، رحیم، وفیات علمای معاصر اصفهان، نسخه خطّی.
۱. ↑ قاسمی، رحیم، وفیات علمای معاصر اصفهان، نسخه خطّی.
منبع
...