سید هادی میرمیران (22اسفند قزوین 1323- برلین 29 فروردین 1385ش)
معمار و شهرساز برجسته و استاد دانشگاه ایرانی. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و دبیرستان وارد دانشگاه تهران و در سال 1347 در رشته ی معماری از دانشکده ی هنرهای زیبا با رتبه ی اول فارغ التحصیل شد. میرمیران که به تعبیر بعضی مارسل دوشان ایران لقب گرفته است، از سال 1347 پس از پایان تحصیلات دانشگاهی، فعالیت حرفه ای اش را در حوزه ی معماری آغاز کرد و با تاسیس شرکت ملی ذوب آهن ایران (اصفهان)، 10 سال مسئول کارگاه معماری آتلیه ی طراحی معماری و شهرسازی این شرکت بود. پس از انقلاب نیز وزیر معماری وقت (مهندس کازرونی) طرح جامع مسکن و شهرسازی را به او سپرد.
فعالیت های حرفه ای او را می توان به دو دوره تقسیم کرد: نخست سرپرستی کارگاه معماری واحد طراحی و شهرسازی شرکت ملی ذوب آهن (1347 تا 1357)، سرپرستی واحد طراحی شرکت خانه سازی ایران و سرپرستی واحد طراحی اداره ی کل مسکن و شهرسازی استان اصفهان (1358 تا 1367)، سپس از سال 1367 تا زمان فوت که مدیر عامل و مدیر طراحی شرکت مهندسان مشاور نقش جهان- پارس بود. از دیگر فعالیت های او می توان به تدریس در دانشکده ی معماری دانشگاه علم و صنعت (1370- 1376) و دانشکده های معماری دانشگاه آزاد اسلامی تهران، شیراز و همدان (1374- 1382) اشاره کرد. حاصل کار بیست و چهار ساله ی او شامل 44 طرح معماری و 32 طرح شهرسازی بوده که به پاره ای از آن ها اشاره می شود: طرح توسعه ی اداره ی مسکن و شهرسازی استان اصفهان (محله ی B4 پولادشهر)، کتابخانه و مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی (تهران)، بنای فرهنگستان های جمهوری اسلامی ایرا ن (تهران)، ساختمان استانداری تهران، کتابخانه ی ملی شورای شهر کانسای کان (ژاپن)، سفارت ایتالیا در تهران، ساختمان مرکزی بانک توسعه ی صادرات ایران (تهران)، ایستگاه هایR1و Q1 و X2 مترو تهران، سفارت جمهوری اسلامی ایران در بانکوک، سفارت جمهوری اسلامی ایران در برلین، مجتمع مسکونی غرب بهارستان (سه هزار واحد مسکونی به اضافه ی بناهای عمومی)، مجموعه ی مسکونی- تجاری و اداری اطراف ایستگاهX2 مترو تهران (420 هزار متر مربع)، طرح احیای محور فرهنگی- تاریخی شهر اصفهان (از مسجد جامع تا باغ هزار جریب)، طرح بدنه ی شرقی چهارباغ اصفهان (از دروازه دولت تا بازارچه بلند)، طرح اتصال مجموعه ی حرم حضرت رضا (ع) به بافت اطراف (مشهد)، طرح مجموعه ی میدان بهارستان و مجلس شورای اسلامی (تهران)، انجام مطالعات و تهیه ی طرح شهر جدید بهارستان (جمعیت: 320 هزار نفر- 15 کیلومتری جنوب اصفهان)، انجام مطالعات و تهیه ی شهر جدید پولادشهر (جمعیت: پانصد هزار نفر- 350کیلومتری غرب اصفهان)، انجام مطالعات و تهیه ی شهر جدید سپاهان شهر (جمعیت: 150 هزار نفر- 5 کیلومتری جنوب اصفهان)، طرح شهر صنعتی اشتهارد (به مساحت 3 هزار هکتار- استان البرز).
میرمیران در طول زندگی حرفه ای اش از مسابقات زیادی حائز رتبه های نخست و برتر شده؛ از جمله: مشاور برگزیده ی وزارت مسکن و شهرسازی به عنوان بهترین مشاور شهرسازی (1370)، جایزه ی اول در مسابقه ی شرکت خانه سازی ایران برای مجتمع ایل گلی تبریز (1371)، مقام اول در مسابقه ی برگزار شده توسط مرکز مطالعات و پژوهش های معماری و شهرسازی ایران- برای طرح آماده سازی اراضی شهر جدید بهارستان (1372)، تقدیر نامه ی افتخار به عنوان طرح برگزیده در مسابقه ی بین المللی برای طرح کتابخانه ی ملی شورای شهر کانسای (ژاپن- 1996)، رتبه ی اول در مسابقه ی طراحی ساختمان جدید بانک توسعه صادرات ایران (1376)، طرح برگزیده در مسابقه ی بین المللی طرح موزه ی کالیفرنیا (فرزنو- 1999)،اولین نشان معماری ایران (استاد پیرنیا- 1379)، طرح برگزیده در مسابقه ی طرح سفارت جمهوری اسلامی ایران در برلین (آلمان- 2000)، مقام دوم جایزه بزرگ معمار برای مجموعه ی ورزشی رفسنجان (1380)، مقام اول جایزه بزرگ معمار برای کانون وکلای دادگستری مرکز (1382)، دریافت لقب شهروند افتخاری اصفهان (1383) و دریافت نشان درجه ی یک فرهنگ و هنر از سوی هیات دولت (1383).
او پس از یک دوره ی 10ساله درگیری با سرطان درگذشت.
منابع
http://yon.ir/zn2Lh
معمار و شهرساز برجسته و استاد دانشگاه ایرانی. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و دبیرستان وارد دانشگاه تهران و در سال 1347 در رشته ی معماری از دانشکده ی هنرهای زیبا با رتبه ی اول فارغ التحصیل شد. میرمیران که به تعبیر بعضی مارسل دوشان ایران لقب گرفته است، از سال 1347 پس از پایان تحصیلات دانشگاهی، فعالیت حرفه ای اش را در حوزه ی معماری آغاز کرد و با تاسیس شرکت ملی ذوب آهن ایران (اصفهان)، 10 سال مسئول کارگاه معماری آتلیه ی طراحی معماری و شهرسازی این شرکت بود. پس از انقلاب نیز وزیر معماری وقت (مهندس کازرونی) طرح جامع مسکن و شهرسازی را به او سپرد.
فعالیت های حرفه ای او را می توان به دو دوره تقسیم کرد: نخست سرپرستی کارگاه معماری واحد طراحی و شهرسازی شرکت ملی ذوب آهن (1347 تا 1357)، سرپرستی واحد طراحی شرکت خانه سازی ایران و سرپرستی واحد طراحی اداره ی کل مسکن و شهرسازی استان اصفهان (1358 تا 1367)، سپس از سال 1367 تا زمان فوت که مدیر عامل و مدیر طراحی شرکت مهندسان مشاور نقش جهان- پارس بود. از دیگر فعالیت های او می توان به تدریس در دانشکده ی معماری دانشگاه علم و صنعت (1370- 1376) و دانشکده های معماری دانشگاه آزاد اسلامی تهران، شیراز و همدان (1374- 1382) اشاره کرد. حاصل کار بیست و چهار ساله ی او شامل 44 طرح معماری و 32 طرح شهرسازی بوده که به پاره ای از آن ها اشاره می شود: طرح توسعه ی اداره ی مسکن و شهرسازی استان اصفهان (محله ی B4 پولادشهر)، کتابخانه و مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی (تهران)، بنای فرهنگستان های جمهوری اسلامی ایرا ن (تهران)، ساختمان استانداری تهران، کتابخانه ی ملی شورای شهر کانسای کان (ژاپن)، سفارت ایتالیا در تهران، ساختمان مرکزی بانک توسعه ی صادرات ایران (تهران)، ایستگاه هایR1و Q1 و X2 مترو تهران، سفارت جمهوری اسلامی ایران در بانکوک، سفارت جمهوری اسلامی ایران در برلین، مجتمع مسکونی غرب بهارستان (سه هزار واحد مسکونی به اضافه ی بناهای عمومی)، مجموعه ی مسکونی- تجاری و اداری اطراف ایستگاهX2 مترو تهران (420 هزار متر مربع)، طرح احیای محور فرهنگی- تاریخی شهر اصفهان (از مسجد جامع تا باغ هزار جریب)، طرح بدنه ی شرقی چهارباغ اصفهان (از دروازه دولت تا بازارچه بلند)، طرح اتصال مجموعه ی حرم حضرت رضا (ع) به بافت اطراف (مشهد)، طرح مجموعه ی میدان بهارستان و مجلس شورای اسلامی (تهران)، انجام مطالعات و تهیه ی طرح شهر جدید بهارستان (جمعیت: 320 هزار نفر- 15 کیلومتری جنوب اصفهان)، انجام مطالعات و تهیه ی شهر جدید پولادشهر (جمعیت: پانصد هزار نفر- 350کیلومتری غرب اصفهان)، انجام مطالعات و تهیه ی شهر جدید سپاهان شهر (جمعیت: 150 هزار نفر- 5 کیلومتری جنوب اصفهان)، طرح شهر صنعتی اشتهارد (به مساحت 3 هزار هکتار- استان البرز).
میرمیران در طول زندگی حرفه ای اش از مسابقات زیادی حائز رتبه های نخست و برتر شده؛ از جمله: مشاور برگزیده ی وزارت مسکن و شهرسازی به عنوان بهترین مشاور شهرسازی (1370)، جایزه ی اول در مسابقه ی شرکت خانه سازی ایران برای مجتمع ایل گلی تبریز (1371)، مقام اول در مسابقه ی برگزار شده توسط مرکز مطالعات و پژوهش های معماری و شهرسازی ایران- برای طرح آماده سازی اراضی شهر جدید بهارستان (1372)، تقدیر نامه ی افتخار به عنوان طرح برگزیده در مسابقه ی بین المللی برای طرح کتابخانه ی ملی شورای شهر کانسای (ژاپن- 1996)، رتبه ی اول در مسابقه ی طراحی ساختمان جدید بانک توسعه صادرات ایران (1376)، طرح برگزیده در مسابقه ی بین المللی طرح موزه ی کالیفرنیا (فرزنو- 1999)،اولین نشان معماری ایران (استاد پیرنیا- 1379)، طرح برگزیده در مسابقه ی طرح سفارت جمهوری اسلامی ایران در برلین (آلمان- 2000)، مقام دوم جایزه بزرگ معمار برای مجموعه ی ورزشی رفسنجان (1380)، مقام اول جایزه بزرگ معمار برای کانون وکلای دادگستری مرکز (1382)، دریافت لقب شهروند افتخاری اصفهان (1383) و دریافت نشان درجه ی یک فرهنگ و هنر از سوی هیات دولت (1383).
او پس از یک دوره ی 10ساله درگیری با سرطان درگذشت.
منابع
http://yon.ir/zn2Lh
wikijoo: سید_هادی_میرمیران