سید عمیـــدی

[ویکی اهل البیت] مجد الدین بن ابو الفوارس سید عبد المطلب عمیدی یکی از علمای بزرگ شیعه در شهر حله بود. عمیدی سیدی جلیل القدر با فضیلت وبا ابهت و عالی مقام بود مردم زمانش او را تکریم می نمودند و از احترام خاصی برخوردار بود. سید عمیدی از احقاد حضرت سجاد علیه السلام بود و در بیت علم منزل ابو الفوارس چشم به جهان گشود. او از کودکی و جوانی در مسیر علم و کسب فضائل بود و از محضر پدر و دائی عزیزش علامه حلی سالها کسب فضل نمود تا خود به درجه استادی رسید. و در فقه و اصول حدیث کلام و تفسیر و ادبیات عرب مهارت داشت و به اغلب کتب علامه شرح یا حاشیه داشت که از آن جمله است: شرح مبادی الاصول، منیة اللبیت در شرح تهذیب الاصول، کنز الفواید در حل مشکلات قواعد علامه، تبصرة الطالبین در شرح نهج المسترشدین و شرح انوار الملکوت و غیره. سید عمیدی یکی از اساتید شهید اول علیه الرحمه است عمیدی در نیمه شعبان سال 681 متولد شد و شب دهم شعبان سال 754 اواسط قرن هشتم وفات نمود سنوات عمر او بیشتر به حله گذشت و در اواخر عمر در بغداد وفات نمود و جنازه او را در نجف اشرف مدفون نمودند.