سید جلال مصطفوی کاشانی

[ویکی فقه] «دکتر سید جلال مصطفوی کاشانی» پزشکی متعهد ایرانی است که در نهم مهر ماه ۱۲۸۷ ش در تهران، به دنیا آمد.
دیپلم دبیرستان را در تبریز و با رتبه اول اخذ کرد و برای تحصیل پزشکی به تهران آمد و در سال ۱۳۰۸ ش، با عنوان شاگرد ممتاز، وارد دانشکده تهران شد و در سال ۱۳۱۴ ش با رتبه شاگرد اول فارغ التحصیل شد. وی در شروع مطالعه کتب قدیمی به کتاب «ذخیره خوارزمشاهی»، تالیف سید اسماعیل جرجانی برخورد می کند و از مطالعه صفحات نخستین آن چنان هیجان زده می شود که با علاقه هر چه تمام تر، تقریبا هر روز به کتابخانه ها سرمی زند و سفارش می کند کتاب های قدیمی را برای او نگه دارند. وی مدت ده سال پس از فراغت از تحصیل، تمام اوقات خود را به معالجه بیماران، تحقیق و مطالعه کتب طبی قدیم و جدید می گذراند، اما احساس می کند معلوماتش برای تشخیص و درمان ناقص است. بنابراین باز هم درصدد بر می آید تا به ادامه تحصیل و مطالعه در رشته های علوم پایه بپردازد. تصمیم می گیرد دوره مهندسی شیمی را بگذراند. سرانجام، در سال ۱۳۲۶ ش به عنوان شاگرد اول رشته شیمی فارغ التحصیل شد و پس از آن با دیدی بازتر و تعمق ویژه به مطالعه و تحقیق در تاریخ پزشکی، به ویژه طب کهن ایران پرداخت. از سال ۱۳۲۶ ش که از هنرسرای عالی فارغ التحصیل شد و خود را از نظر معلومات شیمی کاملا مجهز برای تطبیق دادن مطالب طب قدیم با طب جدید می دید، اقدام به نگارش و درج مقالاتی در مطبوعات تالیف کتبی در زمینه شناسایی و ارزش عقاید پزشکان قدیم به ویژه ابن سینا کرد. همچنین به ایراد سخنرانی هایی در دانشگاه ها، سمینارها و گردهمایی ها پرداخت. او تمام عمر پربار خود را به بررسی تحولات دانش پزشکی از دوران قدیم و مقایسه طب قدیم و جدید و اثبات ارزنده بودن عقاید پزشکان قدیم به ویژه ابن سیناوقف کرد و با تمام وجود، مشکلات و دشواری ها، از تلاش باز نایستاد. نتیجه این کوشش ها، تلاش ها و آشنا شدن ریشه ای او با طب قدیم، به ویژه طب غنی کهن ایران و دانش آموزی مستمر در طب امروزی، سبب شد تا او به دانش ژرف و وسیعی در این زمینه دست یابد. در سال های ۱۳۳۵ ش تا ۱۳۳۶ ش در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران به تدریس تاریخ پزشکی و طب قدیم ایران پرداخت و اندوخته علمی خود را به دانشجویان منتقل کرد.
← انتشار ماهنامه دنیای علم
وی تا اوخر سال ۱۳۶۵ ش، مسئولیت این بنیاد را بر عهده داشت که به علت بروز مشکلاتی برای ادامه تحقیقات و معالجه خود به آلمان سفر کرد و در آنجا آخرین اثر خود را تحت عنوان طب جاودانی به رشته تحریر درآورد که متاسفانه فرصت تکمیل آن را به دست نیاورد. ایشان در سال ۱۳۷۶ ش به ایران بازگشت و در شانزدهم دی ماه ۱۳۷۷ ش، پس از نود سال عمر پربار پزشکی و علمی، دار فانی را وداع گفت.
تالیفات
وی علاوه برعلم پزشکی، دارای تحقیقات ارزشمندی در زمینه آثار دانشمندان ایران در عرصه علوم ریاضیات، فیزیک و شیمی نیز هست. مهم ترین آثار و تالیفات ایشان عبارتند از: ۱. نهضت پزشکی یا لزوم تجدید نظر در اصول و مبانی طب امروز در دو جلد (۱۳۳۳ ش) ۲. استفاده دانشمندان مغرب زمین از جبر و مقابله خیام (۱۳۳۹ ش) ۳. تصحیح و حاشیه نویسی سه کتاب ذخیره خوارزمشاهی در چهار جلد (۱۳۴۴ ش- ۱۳۵۷ ش) ۴. مقایسه طب قدیم ایران با پزشکی نوین (۱۳۵۸ ش). ۵. بررسی در طب سنتی ایران و مقایسه آن با طب کنونی جهان (۱۳۶۰ ش). ۶. ابن سینا امیر پزشکان جهان (۱۳۶۱ ش). ۷. دارو مساله پزشکی قرن (۱۳۶۷ ش). ۸. طب جاودان (ناتمام مانده است).
منبع
...