سید اسدالله بیدابادی

[ویکی فقه] سید اسدالله بیدآبادی. حاج سیداسدالله بیدآبادی یا شفتی، ملقب به حجه الاسلام ثانی، از علمای برجسته خیر و مجاهد ایران در قرن سیزدهم هجری می باشد.
وی فرزند حجه الاسلام سیدمحمدباقر اصفهانی بود و در ۱۲۲۷ ق در محله بیدآباد اصفهان به دنیا آمد. سیداسدالله خواندن و نوشتن و مقدمات علوم را در همانجا گذراند و سپس در محضر درس پدر و علمای دیگر اصفهان حاضر شد و به تحصیل علوم پرداخت. بعد از آن برای ادامه تحصیل عازم نجف اشرف گردید و از محضر درس علما و فقهای بزرگی چون صاحب جواهر، سیدمحمدابراهیم صاحب ضوابط و شیخ مرتضی انصاری کمال استفاده را برد و جزو اکابر بر شاگردان آنها درآمد.
مرجعیت دینی
در ۱۲۶۰ ق پدرش او را به اصفهان طلبید و او هم پذیرفت و به آن شهر بازگشت، ولی اندکی بعد، پدرش درگذشت و او بر پدر نماز خواند و مردم، او را که به نوشته المآثر و الآثار «در فقاهت و اجتهاد و ورع و زهد و تقوی، مسلم مسلمین بود» پس از پدر به مرجعیت برگزیدند. چنانکه در تاریخ اصفهان آمده تعداد نمازگزاران جماعتش هیچگاه کمتر از پنج هزار نفر نبود. وی ریاستی مهم و نفوذ کلمه فراوانی داشت، با وجود این از ریاست دنیا و جمع اموال به شدت اعراض می کرد. از ارثیه فروان پدرش تنها به تملک کتابخانه او که در آن زمان پنجاه هزار تومان ارزش داشت، قناعت ورزید.
فتوای جهاد
در ۱۲۷۳ ق که انگلیسی ها پس از اعلام جنگ به دولت ایران، بندر بوشهر را تصرف کردند، حاج سیداسدالله به همراه گروهی از علمای بزرگ اصفهان از جمله آقا سید محمد امام جمعه، آقا محمد مهدی کلباسی و آقا محمد جعفر کلباسی همانند سایر علمای برجسته کشور بر ضد اشغالگران انگلیسی فتوای جهاد صادر کرد و در نامه ای به ناصرالدین شاه قاجار آمادگی مردم اصفهان را در جنگ با اشغالگران اعلام داشت.
تعمیر مسجد سهله
...