سیبچه مرگ

سیبچه مرگ ( به لاتین: Hippomane mancinella ) یا مانچینل و همین طور سیب ساحل، [ ۱] از خانوادهٔ فرفیونیان و بومی آمریکای مرکزی، مکزیک، کارائیب، باهاما و فلوریدا است. [ ۲] میوهٔ آن غیرقابل خوردن و خود درخت نیز از سمی ترین درخت های جهان است. [ ۳] درازا و طول درخت به پانزده متر نیز می رسد و برگ های سبز برّاق و پوستی قهوه ای مایل به خاکستری دارد. میوهٔ رسیده آن شبیه سیب و به رنگ سبز یا متمایل به زرد است. خوردن میوهٔ این درخت می تواند به شدت کشنده باشد. هر چند، در منابع امروزی چنین رخدادی گزارش نشده است. [ ۴] درخت سیبچه مرگ، به عنوان گونه در معرض خطر در فلوریدا ذکر شده است. [ ۵] میوهٔ سمی این درخت منبع اقتباس های چندی نیز بوده است از جمله سلیکا، قهرمان اپرای آفریقایی اثر جاکومو مایربر، ۱۸۶۵ میلادی، بر اثر استنشاق عطر شکوفه های درخت سیبچه مرگ می میرد. [ ۶] درخت سیبچهٔ مرگ، تحت عنوان خطرناک ترین درخت، در مجموعهٔ رکوردهای جهانی گینس ثبت شده است. [ ۷]
تمامی اجزای درخت و میوهٔ آن دارای زهرهای مختلفی است که برخی از آن ها هنوز به درستی شناخته نشده اند. [ ۸] در شیرهٔ سفیدرنگ این درخت، مادهٔ فوربول، فیزوستیگمین و چند زهر سوزش آور وجود دارد که باعث درماتیت می گردد. [ ۹] بومیان منطقه کاریب از زهر این درخت برای زهرآگین نمودن نوک پیکان تیرهای خود استفاده می کردند. [ ۱۰]
با وجود سمی بودن ذاتی این درخت، چوب آن سال ها مورد استفادهٔ نجّاران منطقهٔ کارائیب بوده است. این چوب پیش از استفاده باید تکه تکه شده و در معرض آفتاب خشک شود تا صمغ آن خارج شود. [ ۱۱] گفته می شود نوعی آدامس ساخته شده از پوستهٔ این درخت هم برای درمان ورم مؤثّر است. میوهٔ آن کارکرد نوعی ادرارآور داشته است. [ ۱۲]