سیبوترامین ( به انگلیسی: Sibutramine ) که با نام های تجاری ریداکتیل ( به انگلیسی: Reductil ) و مریدیا ( به انگلیسی: Meridia ) هم شناخته می شود، دارویی برای کاهش اشتها است. از سال ۲۰۱۰ میلادی استفاده از آن بعلت عوارض قلبی عروقی و افزایش موارد سکته مغزی در بیشتر کشورها ممنوع اعلام شده و از بازار جمع آوری گردیده است. [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸] [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱]
سیبوترامین با مهار بازجذب نوراپی نفرین و سروتونین و به مقدار کمتر دوپامین در مغز، باعث کاهش اشتها می شود و از نظر ساختمانی با آمفتامینها شبیه است[ ۱] [ ۱۲] ، اما مکانسیم اثر آن متفاوت می باشد. [ ۱۳]
درمان چاقی شامل موارد کاهش وزن یا ثابت نگهداشتن وزن. این دارو باید همراه یک رژیم کم کالری استفاده شود.
سردرد و بیخوابی از عوارض شایع این دارو می باشند که به ترتیب در ۳۰ ٪ و ۱۱ ٪ موارد دیده می شوند. خشکی دهان ( ۱۷ ٪ ) ، بی اشتهائی ( ۱۳ ٪ ) و یبوست ( ۱۲ ٪ ) گزارش شده است. عوارض قلبی عروقی شامل: تپش قلب، افزایش فشار خون و درد قفسه سینه دیده می شوند. عوارض دستگاه عصبی مرکزی شامل عصبانیت، اضطراب، افسردگی، خواب آلودگی و تحریک در مواردی موجود بوده است. عوارض گوارشی مثل افزایش اشتها ( ۹٪ ) ، تهوع، درد شکمی، سوء هاضمه و ورم معده گاهی وجود دارند. عوارض عصبی عضلانی و اسکلتی:درد پشت، ضعف، درد مفاصل، درد عضلات، درد گردن و بی حسی اندامها دیده شده است. عوارض تنفسی آن شامل رینیت ( التهاب مخاط بینی ) ، سینوزیت و سرفه هستند. از عوارض دیگر می توان به تستهای کبدی غیر طبیعی، نامنظمی قاعدگی، ضایعات پوستی، علائم شبیه آنفلوآنزا، تشنگی، واکنش های آلرژیک و عرق کردن زیاد را برشمرد.
• مهارکننده های مونوآمین اکسیداز ( MAO Inhibitor ) ، مثلاً ایزوکاربوکسازید، نباید همزمان با سیبوترامین بکار روند و از قطع مصرف آن ها تا شروع درمان با سیبوترامین باید حداقل دو هفته فاصله باشد.
• بولمیا و بی اشتهایی عصبی، افسردگی شدید و شیدایی موارد منع مصرف این دارو هستند.
• کسانی که یا اعتیاد به الکل و مواد مخدر دارند یا در معرض معتاد شدن به آن هستند.
• سن زیر ۱۸ یا بالای ۶۵ سال.
• فشارخون کنترل نشده.
• هیپرتانسیون ریوی.
• بیماری قلبی یا عروقی مغز.
• پرکاری تیروئید.
• آب سیاه چشم زاویه بسته.
• اختلالات تشنجی.
• بزرگ شدگی پروستات و/یا احتباس ادرار.
• فئوکروموسیتوما.
• بارداری و/یا شیردهی.
• ضد قارچهای آزول، کلاریترومایسین، دیکلوفناک، داکسی سایکلین، اریترومایسین و ایزونیازید می توانندغلظت سیبوترامین را افزایش دهند.
• مصرف همزمان بوسپیرون مشتقات ارگوت، دکسترومتورفان، لیتیم، فنتانیل، مپریدین، نفازودون ( به انگلیسی: Nefazodone ) و سوماتریپتان، می تواند باعث ایجاد سندرم سروتونین شود. مهارکننده های بازجذب سروتونین، تریپتوفان، ونلافاکسین، ترامادول، مصرف همزمان ترکیبات مشتق از هوفاریقون ( علف چای ) سطح سیبوترامین را کاهش می دهد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسیبوترامین با مهار بازجذب نوراپی نفرین و سروتونین و به مقدار کمتر دوپامین در مغز، باعث کاهش اشتها می شود و از نظر ساختمانی با آمفتامینها شبیه است[ ۱] [ ۱۲] ، اما مکانسیم اثر آن متفاوت می باشد. [ ۱۳]
درمان چاقی شامل موارد کاهش وزن یا ثابت نگهداشتن وزن. این دارو باید همراه یک رژیم کم کالری استفاده شود.
سردرد و بیخوابی از عوارض شایع این دارو می باشند که به ترتیب در ۳۰ ٪ و ۱۱ ٪ موارد دیده می شوند. خشکی دهان ( ۱۷ ٪ ) ، بی اشتهائی ( ۱۳ ٪ ) و یبوست ( ۱۲ ٪ ) گزارش شده است. عوارض قلبی عروقی شامل: تپش قلب، افزایش فشار خون و درد قفسه سینه دیده می شوند. عوارض دستگاه عصبی مرکزی شامل عصبانیت، اضطراب، افسردگی، خواب آلودگی و تحریک در مواردی موجود بوده است. عوارض گوارشی مثل افزایش اشتها ( ۹٪ ) ، تهوع، درد شکمی، سوء هاضمه و ورم معده گاهی وجود دارند. عوارض عصبی عضلانی و اسکلتی:درد پشت، ضعف، درد مفاصل، درد عضلات، درد گردن و بی حسی اندامها دیده شده است. عوارض تنفسی آن شامل رینیت ( التهاب مخاط بینی ) ، سینوزیت و سرفه هستند. از عوارض دیگر می توان به تستهای کبدی غیر طبیعی، نامنظمی قاعدگی، ضایعات پوستی، علائم شبیه آنفلوآنزا، تشنگی، واکنش های آلرژیک و عرق کردن زیاد را برشمرد.
• مهارکننده های مونوآمین اکسیداز ( MAO Inhibitor ) ، مثلاً ایزوکاربوکسازید، نباید همزمان با سیبوترامین بکار روند و از قطع مصرف آن ها تا شروع درمان با سیبوترامین باید حداقل دو هفته فاصله باشد.
• بولمیا و بی اشتهایی عصبی، افسردگی شدید و شیدایی موارد منع مصرف این دارو هستند.
• کسانی که یا اعتیاد به الکل و مواد مخدر دارند یا در معرض معتاد شدن به آن هستند.
• سن زیر ۱۸ یا بالای ۶۵ سال.
• فشارخون کنترل نشده.
• هیپرتانسیون ریوی.
• بیماری قلبی یا عروقی مغز.
• پرکاری تیروئید.
• آب سیاه چشم زاویه بسته.
• اختلالات تشنجی.
• بزرگ شدگی پروستات و/یا احتباس ادرار.
• فئوکروموسیتوما.
• بارداری و/یا شیردهی.
• ضد قارچهای آزول، کلاریترومایسین، دیکلوفناک، داکسی سایکلین، اریترومایسین و ایزونیازید می توانندغلظت سیبوترامین را افزایش دهند.
• مصرف همزمان بوسپیرون مشتقات ارگوت، دکسترومتورفان، لیتیم، فنتانیل، مپریدین، نفازودون ( به انگلیسی: Nefazodone ) و سوماتریپتان، می تواند باعث ایجاد سندرم سروتونین شود. مهارکننده های بازجذب سروتونین، تریپتوفان، ونلافاکسین، ترامادول، مصرف همزمان ترکیبات مشتق از هوفاریقون ( علف چای ) سطح سیبوترامین را کاهش می دهد.
wiki: سیبوترامین