سیاهرگ بازویی

دانشنامه عمومی

سیاهرگ بازویی یا ورید براکیال ( به انگلیسی: Brachial vein ) جزو شبکه سیاهرگی عمقی اندام فوقانی بوده و از به هم پیوستن سیاهرگ زند زبرین ( رادیال ) و سیاهرگ زند زیرین ( اولنار ) تشکیل می شود.
پس از به هم پیوستن دو سیاهرگ زند زبرین و زیرین در حفره آرنج ( کوبیتال ) ، سیاهرگ بازویی شکل می گیرد و به سمت فوقانی بازو در کنار سرخرگ بازویی طی مسیر می کند و در سطح تحتاتی ماهیچه گرد بزرگ ( ترس ماژور ) به سیاهرگ زیربغلی ( آگزیلاری ) تبدیل می شود.
در طب قدیم، به سیاهرگ بازویی در فارسی، هفت اندام و رگ بدن می گفتند و چون خون این رگ به نسبت بیشتر بوده و رنگ آن سرمه ای ( کحلی ) است به آن اکحل هم گفته می شد. باور بر این بود که بریدن و گشودن ( فصد ) این رگ به منزله تنقیه کل بدن بوده و در همه بیماری های فراگیر و غلبه خون سودمند است. [ ۱]
در لغتنامه دهخدا این سیاهرگ، «رگ میانگی دست» توصیف شده و آمده است که به این سبب به این رگ هفت اندام می گویند «که به فصد آن خون سر و سینه و پشت و دست و پا خارج می شود. ». [ ۲] نظامی گنجوی با اشاره به این رگ می گوید:
عکس سیاهرگ بازویی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس