سیاست های فرهنگی سامانیان

[ویکی فقه] جنبش بزرگ فراگیری علم که در تمام جهان اسلام گسترده شده بود، بر پایه آموزه های اسلامی قرار داشت و تمام مسلمانان را ملزم به فرا گرفتن دانش می نمود. تعالیم الهام بخش دینی، به گونه ای آموختن و تعلیم و تربیت را تشویق می نمود که هیچ محدودیتی را در این تکلیف بر نمی تابد. به دنبال اتخاذ چنین موضعی از جانب اسلام، بسیاری از مسلمانان به دنبال دست یابی به علوم و دانش افزایی خویش برآمدند؛ ایرانیان که از دیرباز مردمی علم دوست و متمدن و با فرهنگ بودند، از پیشتازان این جریان به شمار می رفتند. احادیثی نیز بر شایستگی و قابلیت علمی ایرانیان دلالت دارند. و این مهم بیش تر در قرون سوم و چهارم و بیش تر در دوران فرمان روایی سامانیان در خراسان و ماوراءالنهر نمایان است.
از آن جا که دربار سامانی (شامل خود امیران سامانی، وزرا و فرماندهان و...) آشنا به حدیث بودند و بعضاً اهل روایت بوده اند، جای شگفتی نخواهد بود که خراسان را مدرسه بزرگ درس حدیث بخوانیم. از باب نمونه به چند نفر از امرا و وزرا و دیگر فرماندهان آشنا به این علم اشاره خواهد شد.
← احمد بن اسد
علم حدیث چنان جایگاه رفیعی در خراسان بزرگ یافته بود که برخی خانواده ها بدان خاطر مشهور می گشتند که افراد و محدثین بیش تری را به جامعه خود معرفی نموده بودند؛ مانند خاندان ماسرجسی که بیش از ده محدث از میان آنان برخاسته است.
علم دوستی امیران سامانی
امیران سامانی با آزادمنشی و تسامح به ملل و مذاهب مختلف می نگریستند؛ چنان که در دربار آنان پیروان ادیان و مذاهب، به آزادی زندگی و کار می کردند و هیچ کس در دوران سامانیان با سخت گیری هایی که در دوران غزنویان و سلجوقیان پدید آمد، روبه رو نشد؛ چنان که این روش به رواج علم و ادب و فلسفه در آن روزگار کمک شایانی کرد.
← دیدگاه مقدسی
...