سی تی اسکن
/siti~eskan/
فرهنگ معین
دانشنامه عمومی
برش نگاری رایانه ای یا توموگرافی رایانه ای ( به انگلیسی: Computerized Tomography ) یا به اصطلاح سی تی اِسکَن، روشی نوین است که در علوم تشخیصی در فیزیک پزشکی کاربرد تحقیقاتی و درمانی فراوانی دارد.
در این روش، کالبد انسان یا دیگر جانوران به صورت لایه به لایه برانداز ( اسکن ) می شود و بدین ترتیب بخش های درونی بدن نیز برای پزشکان قابل رؤیت می گردد.
امروزه فناوری سی تی اسکن در بیمارستان ها و مراکز پژوهشی در سرتاسر دنیا ( از جمله در ایران ) کاربرد وسیع دارند[ ۱]
تصویربرداری سی تی یا سی تی اسکن یا توموگرافی کامپیوتری ( به فارسی: مقطع نگاری رایانه ای ) استفاده از اشعه ایکس در ارتباط با الگوریتم ها و محاسبات کامپیوتری به منظور ایجاد تصویر از بدن می باشد. در سی تی، یک تیوب یا لولهٔ تولیدکنندهٔ اشعه ایکس، در مقابل یک آشکارساز ( دتکتور ) این اشعه قرار داده شده، و با کمک حلقه ای که به صورت یک دستگاه و به شکل چرخشی در اطراف بیمار حرکت می کند، تصویر کامپیوتریِ مقطعی به صورت برش یا مقطع عرضی تولید می نماید. سی تی در سطح آگزیال یا محوری است که تصویر به دست می دهد، در حالی که تصویرهای مقطع کرونال ( تاجی ) و ساژیتال ( سهمی ) را می توان به وسیلهٔ بازسازی های کامپیوتری ارائه کرد.
عوامل رادیوکنتراست یا مواد حاجب اغلب در سی تی برای توصیف بهتر آناتومی مورد استفاده واقع می شوند. گرچه رادیوگرافی قادر به تولید و ارائهٔ تفکیک پذیری فضایی بالاتری است، اما در عوض سی تی می تواند اطلاعات بیشتری را در مورد تغییرات دقیق و ظریف مربوط به میرایی پرتو ایکس تشخیص دهد. در ضمن سی تی بیمار را در معرض تابش اشعهٔ یونیزان بیشتری در مقایسه با رادیوگرافی قرار می دهد. در سی تی نوع اسپیرال با آشکارسازهای زیاد ( مولتی دتکتور ) از چند ردیاب یا آشکارساز بهره گیری می شود. در این نوع ۸، ۱۶، یا ۶۴ ردیاب یا آشکارساز در طول حرکتی پیوسته و مستمر از بیمار، از طریق تابش پرتو تصویر به دست می آورند که حاصل تصاویری عالی و با جزئیات بسیار ظریف در زمان بررسی کمتر می باشد.
با تجویز سریع کنتراست وریدی در طی سی تی اسکن این جزئیات دقیق تصویری را می توان بازسازی سه بعدی نمود و بدین ترتیب تصاویری از کاروتید، شریان مغزی و کرونری، یا به صورت سی تی آرتریوگرافی و سی تی آنژیوگرافی حاصل نمود. سی تی اسکن است تست انتخابی در تشخیص برخی از شرایط اضطراری و اورژانس مانند خونریزی مغزی، آمبولی ریه ( لخته ای که موجب انسداد در عروق ریه ها شود ) ، دایسکشن آئورت یا همان پارگی سرخرگ آئورت ( پاره شدن دیواره آئورت ) ، آپاندیسیت، دیورتیکولیت، و سنگ کلیه می باشد. با ادامهٔ پیشرفت ها و بهبود مداوم در فناوری سی تی اسکن، از جمله سریعتر شدن زمان تصویربرداری و بهبود رزولوشن یا وضوح و تفکیک پذیری تصاویر، دقت و کارایی این روش به طور چشمگیری افزایش یافته و در نتیجه از سی تی اسکن به میزان بیشتری در تشخیص های پزشکی استفاده می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر این روش، کالبد انسان یا دیگر جانوران به صورت لایه به لایه برانداز ( اسکن ) می شود و بدین ترتیب بخش های درونی بدن نیز برای پزشکان قابل رؤیت می گردد.
امروزه فناوری سی تی اسکن در بیمارستان ها و مراکز پژوهشی در سرتاسر دنیا ( از جمله در ایران ) کاربرد وسیع دارند[ ۱]
تصویربرداری سی تی یا سی تی اسکن یا توموگرافی کامپیوتری ( به فارسی: مقطع نگاری رایانه ای ) استفاده از اشعه ایکس در ارتباط با الگوریتم ها و محاسبات کامپیوتری به منظور ایجاد تصویر از بدن می باشد. در سی تی، یک تیوب یا لولهٔ تولیدکنندهٔ اشعه ایکس، در مقابل یک آشکارساز ( دتکتور ) این اشعه قرار داده شده، و با کمک حلقه ای که به صورت یک دستگاه و به شکل چرخشی در اطراف بیمار حرکت می کند، تصویر کامپیوتریِ مقطعی به صورت برش یا مقطع عرضی تولید می نماید. سی تی در سطح آگزیال یا محوری است که تصویر به دست می دهد، در حالی که تصویرهای مقطع کرونال ( تاجی ) و ساژیتال ( سهمی ) را می توان به وسیلهٔ بازسازی های کامپیوتری ارائه کرد.
عوامل رادیوکنتراست یا مواد حاجب اغلب در سی تی برای توصیف بهتر آناتومی مورد استفاده واقع می شوند. گرچه رادیوگرافی قادر به تولید و ارائهٔ تفکیک پذیری فضایی بالاتری است، اما در عوض سی تی می تواند اطلاعات بیشتری را در مورد تغییرات دقیق و ظریف مربوط به میرایی پرتو ایکس تشخیص دهد. در ضمن سی تی بیمار را در معرض تابش اشعهٔ یونیزان بیشتری در مقایسه با رادیوگرافی قرار می دهد. در سی تی نوع اسپیرال با آشکارسازهای زیاد ( مولتی دتکتور ) از چند ردیاب یا آشکارساز بهره گیری می شود. در این نوع ۸، ۱۶، یا ۶۴ ردیاب یا آشکارساز در طول حرکتی پیوسته و مستمر از بیمار، از طریق تابش پرتو تصویر به دست می آورند که حاصل تصاویری عالی و با جزئیات بسیار ظریف در زمان بررسی کمتر می باشد.
با تجویز سریع کنتراست وریدی در طی سی تی اسکن این جزئیات دقیق تصویری را می توان بازسازی سه بعدی نمود و بدین ترتیب تصاویری از کاروتید، شریان مغزی و کرونری، یا به صورت سی تی آرتریوگرافی و سی تی آنژیوگرافی حاصل نمود. سی تی اسکن است تست انتخابی در تشخیص برخی از شرایط اضطراری و اورژانس مانند خونریزی مغزی، آمبولی ریه ( لخته ای که موجب انسداد در عروق ریه ها شود ) ، دایسکشن آئورت یا همان پارگی سرخرگ آئورت ( پاره شدن دیواره آئورت ) ، آپاندیسیت، دیورتیکولیت، و سنگ کلیه می باشد. با ادامهٔ پیشرفت ها و بهبود مداوم در فناوری سی تی اسکن، از جمله سریعتر شدن زمان تصویربرداری و بهبود رزولوشن یا وضوح و تفکیک پذیری تصاویر، دقت و کارایی این روش به طور چشمگیری افزایش یافته و در نتیجه از سی تی اسکن به میزان بیشتری در تشخیص های پزشکی استفاده می شود.
wiki: سی تی اسکن