لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
سکه شناسی دانش مطالعه انواع گوناگون پول از قبیل شمش، حلقه، سکه، اسکناس، تمبر و اوراق بهادار است. در سکه شناسی، همچنین به ابزارهای ساخت پول از قبیل مهر، سرسکه و ضرابخانه توجه می شود. ابزارهای اعتبار پول همچون توزین و عیارسنج از دیگر مباحث دانش سکه شناسی است. این دانش به تاریخ پول و مراکز حفظ و تبدیل آن در جهان می پردازد. سکه شناسی محدود به سکه و پول نمی شود؛ بلکه شبه پول هایی مانند مدال، نشان و ژتون را نیز در برمی گیرد.
سکه شناسی قسمت مهمی از باستان شناسی است که شاهد زنده ای از تمدن دنیای قدیم و ملل مختلف می باشد. علم سکه شناسی منحصر به شناسایی رشتهٔ خاصی نیست، بلکه سکهٔ هر دوره نمایندهٔ عادات، آداب، خط، زبان، هنر، مذهب، تمدن، وضعیت اجتماعی، ثروت یا ورشکستگی، ارتباطات تجارتی ملت و مملکتی است و در حقیقت منبع اطلاعات صحیح و دقیق از دنیای قدیم، یعنی از دورانی که سکه ایجاد گردیده تا به حال می باشد. [ ۱] سکه هم اثری باستانی است که در سکه شناسی مدنظر است از سوی دیگر، پدیده اقتصادی است؛ بنابراین سکه شناسی، به باستان شناسی، تاریخ و اقتصاد وابسته است. همچنین سکه شناسی به کتیبه خوانی و زبان شناسی، نشانه شناسی و تشخیص علایم روی سکه، گاه شماری و تقویم برای تعیین زمان سکه و جغرافیا برای تعیین محل آن نیازمند است.
هرچند سکه هایی که در گذشته های دور ضرب شده اند، نمی توانند مورد تحریف جدی قرار گیرند، سکه شناسی ضعف های ویژه ای دارد. سکه ها در طول زمان ساییده، زنگ زده و شکسته می شوند. سکه شناسان گاهی به دلیل تداخل حروف و کلمات، در مورد شناسایی سکه به اشتباه می افتند. برای دقت در کار، نمونه های بسیاری از یک سکه مورد نیاز است که معمولاً چنین نمونه هایی به دست نمی آید. بخشی از سکه های موجود از سوی کسانی در اختیار سکه شناسان گذاشته می شود که از محل و چگونگی یافت آن آگاهی ندارند. جعل سکه از دیگر مسائلی است که سکه شناس را به اشتباه می اندازد.
معمولاً این کار به سختی انجام می شود. سکه شناس در کار خود مراحل زیر را در پیش رو دارد:
• سکه یابی: روش یافتن سکه ها معمولاً روشی باستان شناسی است. به این ترتیب که در کاوش های باستان شناسی، گاه تعدادی سکه یا ابزارهای پولی نیز به دست می آید. همچنین امکان دارد به هنگام مرمت یا تخریب آثار باستانی یا کاوش های غیررسمی، سکه هایی به دست آید. این سکه ها، عموماً به موزه یا مراکز تحقیقاتی برده می شود. سکه شناس خود به تنهایی به حفاری نمی پردازد، بلکه از نتیجه کار حفار بهره می گیرد.
• تطهیر سکه: سکه ها قدیمی برای مدتی دراز در زیرزمین یا در صندوق ها، در فضاهایی کثیف باقی مانده اند؛ بنابراین این سکه ها می بایست تطهیر و پاک سازی بشوند. این تطهیر با ابزاری انجام می پذیرد که به سکه آسیبی وارد نگردد.
• تشخیص سکه: در این زمان، سکه شناس کار تخصصی خود را آغاز می کند و با بهره گیری از دانش هایی چون باستان شناسی و زبان شناسی، سکه ها را از دیدگاه تاریخی و جغرافیایی شناسایی می کند. او از فهرست سکه های شناسایی شده و دیگر تحقیقات دیگران استفاده می کند.
• طبقه بندی سکه: سکه های شناسایی شده بر اساس دیدگاه های تاریخی، جغرافیایی و دودمانی طبقه بندی می گردند. در ثبت مشخصات سکه اطلاعاتی چون دوره ضرب سکه، حاکم ضرب کننده، جنس، وزن، مشخصات ویژه، قطر دایره سکه، زمان ضرب سکه، مکان ضرب سکه، متن رو و پشت سکه جمع آوری می گردد.
• انتشار: نتایج کار سکه شناس پس از طبقه بندی به صورت فهرست منتشر می گردد تا تاریخ شناسان و محققان و دیگر سکه شناسان از آن بهره ببرند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسکه شناسی قسمت مهمی از باستان شناسی است که شاهد زنده ای از تمدن دنیای قدیم و ملل مختلف می باشد. علم سکه شناسی منحصر به شناسایی رشتهٔ خاصی نیست، بلکه سکهٔ هر دوره نمایندهٔ عادات، آداب، خط، زبان، هنر، مذهب، تمدن، وضعیت اجتماعی، ثروت یا ورشکستگی، ارتباطات تجارتی ملت و مملکتی است و در حقیقت منبع اطلاعات صحیح و دقیق از دنیای قدیم، یعنی از دورانی که سکه ایجاد گردیده تا به حال می باشد. [ ۱] سکه هم اثری باستانی است که در سکه شناسی مدنظر است از سوی دیگر، پدیده اقتصادی است؛ بنابراین سکه شناسی، به باستان شناسی، تاریخ و اقتصاد وابسته است. همچنین سکه شناسی به کتیبه خوانی و زبان شناسی، نشانه شناسی و تشخیص علایم روی سکه، گاه شماری و تقویم برای تعیین زمان سکه و جغرافیا برای تعیین محل آن نیازمند است.
هرچند سکه هایی که در گذشته های دور ضرب شده اند، نمی توانند مورد تحریف جدی قرار گیرند، سکه شناسی ضعف های ویژه ای دارد. سکه ها در طول زمان ساییده، زنگ زده و شکسته می شوند. سکه شناسان گاهی به دلیل تداخل حروف و کلمات، در مورد شناسایی سکه به اشتباه می افتند. برای دقت در کار، نمونه های بسیاری از یک سکه مورد نیاز است که معمولاً چنین نمونه هایی به دست نمی آید. بخشی از سکه های موجود از سوی کسانی در اختیار سکه شناسان گذاشته می شود که از محل و چگونگی یافت آن آگاهی ندارند. جعل سکه از دیگر مسائلی است که سکه شناس را به اشتباه می اندازد.
معمولاً این کار به سختی انجام می شود. سکه شناس در کار خود مراحل زیر را در پیش رو دارد:
• سکه یابی: روش یافتن سکه ها معمولاً روشی باستان شناسی است. به این ترتیب که در کاوش های باستان شناسی، گاه تعدادی سکه یا ابزارهای پولی نیز به دست می آید. همچنین امکان دارد به هنگام مرمت یا تخریب آثار باستانی یا کاوش های غیررسمی، سکه هایی به دست آید. این سکه ها، عموماً به موزه یا مراکز تحقیقاتی برده می شود. سکه شناس خود به تنهایی به حفاری نمی پردازد، بلکه از نتیجه کار حفار بهره می گیرد.
• تطهیر سکه: سکه ها قدیمی برای مدتی دراز در زیرزمین یا در صندوق ها، در فضاهایی کثیف باقی مانده اند؛ بنابراین این سکه ها می بایست تطهیر و پاک سازی بشوند. این تطهیر با ابزاری انجام می پذیرد که به سکه آسیبی وارد نگردد.
• تشخیص سکه: در این زمان، سکه شناس کار تخصصی خود را آغاز می کند و با بهره گیری از دانش هایی چون باستان شناسی و زبان شناسی، سکه ها را از دیدگاه تاریخی و جغرافیایی شناسایی می کند. او از فهرست سکه های شناسایی شده و دیگر تحقیقات دیگران استفاده می کند.
• طبقه بندی سکه: سکه های شناسایی شده بر اساس دیدگاه های تاریخی، جغرافیایی و دودمانی طبقه بندی می گردند. در ثبت مشخصات سکه اطلاعاتی چون دوره ضرب سکه، حاکم ضرب کننده، جنس، وزن، مشخصات ویژه، قطر دایره سکه، زمان ضرب سکه، مکان ضرب سکه، متن رو و پشت سکه جمع آوری می گردد.
• انتشار: نتایج کار سکه شناس پس از طبقه بندی به صورت فهرست منتشر می گردد تا تاریخ شناسان و محققان و دیگر سکه شناسان از آن بهره ببرند.
wiki: سکه شناسی
پیشنهاد کاربران
زیر رشته تاریخ که سکه را چون گواهی تاریخی کار می گیرد. سکه شناسی ( در لاتین:numisma "سکه" از ریشه یونانی νομίζειν به معنی "کاربرد قانونی" ) دانش مطالعه انواع گوناگون پول از قبیل شمش، حلقه، سکه، اسکناس، تمبر و اوراق بهادار است. در سکه شناسی، همچنین به ابزارهای ساخت پول از قبیل مهر، سرسکه و ضرابخانه توجه می شود. ابزارهای اعتبار پول همچون توزین و عیارسنج از دیگر مباحث دانش سکه شناسی است. این دانش به تاریخ پول و مراکز حفظ و تبدیل آن در جهان می پردازد. سکه شناسی محدود به سکه و پول نمی شود؛ بلکه شبه پول هایی مانند مدال، نشان و ژتون را نیز در برمی گیرد.
... [مشاهده متن کامل]
سکه هم اثری باستانی است که در سکه شناسی مدنظر است از سوی دیگر، پدیده اقتصادی است. بنابراین سکه شناسی، به باستان شناسی، تاریخ و اقتصاد وابسته است. همچنین سکه شناسی به کتیبه خوانی و زبان شناسی، نشانه شناسی و تشخیص علایم روی سکه، گاه شماری و تقویم برای تعیین زمان سکه و جغرافیا برای تعیین محل آن نیازمند است.
هرچند سکه هایی که در گذشته های دور ضرب شده اند، نمی توانند مورد تحریف جدی قرار گیرند، سکه شناسی ضعف های ویژه ای دارد. سکه ها در طول زمان ساییده، زنگ زده و شکسته می شوند. سکه شناسان گاهی به دلیل تداخل حروف و کلمات، در مورد شناسایی سکه به اشتباه می افتند. برای دقت در کار، نمونه های بسیاری از یک سکه مورد نیاز است که معمولاً چنین نمونه هایی به دست نمی آید. بخشی از سکه های موجود از سوی کسانی در اختیار سکه شناسان گذاشته می شود که از محل و چگونگی یافت آن آگاهی ندارند. جعل سکه از دیگر مسائلی است که سکه شناس را به اشتباه می اندازد.
... [مشاهده متن کامل]
سکه هم اثری باستانی است که در سکه شناسی مدنظر است از سوی دیگر، پدیده اقتصادی است. بنابراین سکه شناسی، به باستان شناسی، تاریخ و اقتصاد وابسته است. همچنین سکه شناسی به کتیبه خوانی و زبان شناسی، نشانه شناسی و تشخیص علایم روی سکه، گاه شماری و تقویم برای تعیین زمان سکه و جغرافیا برای تعیین محل آن نیازمند است.
هرچند سکه هایی که در گذشته های دور ضرب شده اند، نمی توانند مورد تحریف جدی قرار گیرند، سکه شناسی ضعف های ویژه ای دارد. سکه ها در طول زمان ساییده، زنگ زده و شکسته می شوند. سکه شناسان گاهی به دلیل تداخل حروف و کلمات، در مورد شناسایی سکه به اشتباه می افتند. برای دقت در کار، نمونه های بسیاری از یک سکه مورد نیاز است که معمولاً چنین نمونه هایی به دست نمی آید. بخشی از سکه های موجود از سوی کسانی در اختیار سکه شناسان گذاشته می شود که از محل و چگونگی یافت آن آگاهی ندارند. جعل سکه از دیگر مسائلی است که سکه شناس را به اشتباه می اندازد.