سکبینه
لغت نامه دهخدا
صمغی که از گیاه سکبینه استخراج میشود و در طب از آن بعنوان مقوی و قاعده آور و ضدتشنج استفاده میگردد. این صمغ دارای بوی نسبةً مطبوع است ولی مزه تلخی دارد و دارای خواص صمغ باریجه است.
علف سکبینه گیاهی است پایا از تیره چتریان و دارای ساقه های ضخیم است. ارتفاعش بین یک تا دو متر میرسد. برگهایش سبز و پوشیده از کرکهای ریز است گلهایش زرد و میوه اش بدرازی 10تا 12 میلی متر و بقطر 2 میلی متر است. دانه این گیاه را نیز در تداوی بکار میبرند و بنام حب السکبینج مینامند. گیاه مذکور در نواحی البرز و شمال ایران بفراوانی میروید. سکوینه. صغبین. سکینی. سکبج. سکبینج. ( فرهنگ فارسی معین ). صمغ گیاهی است و از جمله دواها است سکبیج معرب آن است. ( رشیدی ).
فرهنگ عمید
دانشنامه عمومی
سکبینه، ( به انگلیسی: Sagapenum ) صمغ سرخ یا زرد رنگی است با بوی تند شبیه بوی سیر و آنقوزه که طعم آن کمی ترش و تلخ است. صمغ سکبینه از گیاهی با نام، ( نام علمی: Ferula persica ) گرفته می شود. در کتابهای طب سنتی به نام های «سکبینج»، «صاغافایون» و «صاغافیون» خوانده شده است. همچنین ( به فرانسوی: Sagapenum ) . [ ۱] گفته می شود.
صمغ سرخ یا رزد رنگی است که از گیاهی از خانواده Umbelliferae که در منطقه ماه اصفهان می روید گرفته می شود.
در صمغ سکبینه اسانس زرد رنگی وجود دارد که در حالت معمولی سیال است.
در کتاب های طب سنتی خواص عدیده ای برای این صمغ نوشته شده است. از نظر طبیعت این صمغ گرم و خشک، مسهل زرداب و بلغم غلیظ است. برای دفع سنگ کلیه مفید است. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفصمغ سرخ یا رزد رنگی است که از گیاهی از خانواده Umbelliferae که در منطقه ماه اصفهان می روید گرفته می شود.
در صمغ سکبینه اسانس زرد رنگی وجود دارد که در حالت معمولی سیال است.
در کتاب های طب سنتی خواص عدیده ای برای این صمغ نوشته شده است. از نظر طبیعت این صمغ گرم و خشک، مسهل زرداب و بلغم غلیظ است. برای دفع سنگ کلیه مفید است. [ ۲]
wiki: سکبینه
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید