سکانس

سکانس (موسیقی). سکانس ( انگلیسی: Sequence ) در موسیقی، بیان مجدد یا توالی یک موتیف، یک ملودی بلند یا فیگور هارمونیک است در گام که با عبور به بالاتر یا پایین تر از ارتفاع صدا شکل می گیرد. سکانس، یکی از رایج ترین روش های گسترش ملودی در قرن هجدهم و نوزدهم میلادی بود که موسیقی دوره باروک، کلاسیک و رمانتیک را در بر می گرفت. [ ۱]
خصوصیات توالی سکانس بدین شرح است:
• دو بیان مجدد ( معمولاً بیانِ مجدد کمتر از سه یا چهار توالی است ) .
• حرکت در یک جهت به صورت مداوم به بالاتر یا پایین تر.
• با همان مسافت و فاصله بیان شود.
ممکن است برای ملودی یا هارمونی، یک سکانس دیگر مستقل از بخش ها ایجاد شود.
انواع مختلفی از سکانس وجود دارد که هر کدام یک الگوی منحصر به فرد دارند مانند: سکانس ملودیک، سکانس هارمونیک، سکانس ریتمیک.
در یک ملودی، سکانس رئال انتقالِ دقیق یک سکانس به بخش بعدی است. روش دوم، سکانسِ تونال نامیده می شود که انتقالِ دیاتونیک بخش اول به بخش دوم است. مثال زیر از یوهان سباستیان باخ هر دو سکانس را نشان می دهد.
پنجم های نزولی به عنوان «سکانس پنجم ها» نیز شناخته می شوند. این نوع سکانس در برخی آثار کلودیو مونته وردی و هاینریش شوتس تکامل یافته است. سکانس پنجم ها، مجموعه ای از آکوردها است که نت های «باس» یا «پایه» در آن یک الگوی پنجم نزولی ( یا چهارم صعودی ) را دنبال می کنند.
سکانس پنجم های صعودی بر خلاف سکانس نزولی شامل یک الگوی پنجم صعودی ( یا چهارم نزولی ) می شود. این نوع سکانس نسبت به سکانس نزولی کمتر متداول است.
یک سکانس ریتمیک، تکرار ریتم با استفاده آزاد از زیروبمی ها است.

سِکانْس
فصل. بخشی از فیلم نامه یا فیلم که مانند یک فصل کتاب کامل است. «سکانس» معمولاً از تعدادی نمای کوتاه و بلند تشکیل می شود، و آغاز و پایان آن غالباً با روشن شدن تدریجی صحنهیا تاریک شدن تدریجی (فید اوت)آن همراه است. به سکانسی که در آن قطع (کات)وجود نداشته باشد «پلان ـ سکانس» می گویند.