هاینریش شوتس

هاینریش شوتْس ( زادهٔ ۱۵۸۵، باد کوستریتز – درگذشتهٔ ۱۶۷۲، درسدن ) آهنگساز آلمانی که بیشتر آثار وی در سبک موسیقی کلیسایی است.
عموماً او را بزرگ ترین آهنگساز پیش از یوهان سباستیان باخ و همچنین یکی از مهمترین آهنگسازان قرن هفدهم می دانند. نخستین اپرای آلمانی، با نام «دافنه»، ساخته شده به سال ۱۶۲۷، از آثار اوست.
او با آوردن سبک ایتالیایی به آلمان و ادامه تکامل آن از رنسانس تا باروک اولیه شناخته می شود. بیشتر موسیقی باقی مانده از او برای کلیسای لوتری نوشته شده است، در درجه اول برای کلیسای الکتورال در درسدن. او آنچه را که به طور سنتی اولین اپرای آلمانی در نظر گرفته می شود نوشت، «دافنه» که در سال ۱۶۲۷ در تورگاو اجرا شد و موسیقی آن از آن زمان به همراه تقریباً تمام موسیقی های تشریفاتی و نمایشی اش از بین رفته است. شوتز با بیش از ۵۰۰ اثر باقی مانده آهنگساز پرکاری بود.
او در ۲۸ ژوئیه به همراه یوهان سباستین باخ و جورج فریدریک هندل در تقویم مقدسین برخی از کلیساهای لوتری آمریکای شمالی به عنوان نوازنده یاد می شود.
شوتز در کوستریتز، به عنوان پسر ارشد کریستوف شوتز و یوفرسین بیگر به دنیا آمد.
در سال ۱۵۹۰ خانواده به وایسنفلس نقل مکان کردند، جایی که پدرش مسافرخانه "Zum güldenen Ring" را اداره می کرد. پدرش سرانجام در وایسنفلس به عنوان مدیر خانه مشغول به کار شد و در سال ۱۶۱۵ مسافرخانه دیگری را خریداری کرد که با نام های "Zur gildenen Sackpfeife" و "Zum gildenen Esel" شناخته می شد و نام آن را به "Zum Schützen" تغییر داد.
زمانی که شوتز با پدر و مادرش زندگی می کرد، استعدادهای موسیقی او توسط دوک موریتز فون هسن - کاسل در سال ۱۵۹۸ طی یک شب اقامت در مسافرخانه کریستوف شوتز کشف شد. با شنیدن آواز هاینریش جوان، دوک از والدینش درخواست کرد که اجازه دهند پسر برای آموزش و تعلیم بیشتر به دربار نجیب او فرستاده شود. والدین او در ابتدا با این پیشنهاد مخالفت کردند، اما پس از مکاتبات زیاد، هاینریش را در اوت ۱۵۹۹ به اقامتگاه دوک در کاسل بردند.
شوتز پس از اینکه عضو گروه کر شد، قبل از رفتن به ونیز از سال ۱۶۰۹ تا ۱۶۱۲در ماربورگ حقوق خواند تا نزد جیووانی گابریلی موسیقی بخواند. گابریلی تنها کسی است که شوتز تا به حال معلم خود نامیده است. او اندکی قبل از مرگ گابریلی انگشتری را به ارث برد. او سپس از سال ۱۶۱۳تا ۱۶۱۵ در کاسل نوازنده ارگ ​​بود.