لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
۲. میوۀ این گیاه بیضی شکل، زردرنگ، و دارای شیرۀ لزج و بی مزه است که پس از خشک شدن سیاه رنگ می شود و در طب سنتی برای معالجۀ بیماری های ریوی به کار می رود، سگ پستان، سنگ پستان.
دانشنامه عمومی
سپستان (سرده). سِپِستان ( نام علمی: Cordia ) نام یک سرده از تیره گاوزبانیان است.
• سپستان Cordia myxa
• سپستان برگ خاکستری Cordia sinensis
• سپستان تگزاسی Cordia boissieri
• سپستان زرد Cordia lutea
• سپستان ساحلی Cordia subcordata
• سپستان سفید Cordia dentata
• سپستان سودانی Cordia africana
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• سپستان Cordia myxa
• سپستان برگ خاکستری Cordia sinensis
• سپستان تگزاسی Cordia boissieri
• سپستان زرد Cordia lutea
• سپستان ساحلی Cordia subcordata
• سپستان سفید Cordia dentata
• سپستان سودانی Cordia africana
wiki: سپستان (سرده)
دانشنامه آزاد فارسی
سِپِسْتان
درختی با نام علمی Cordia myxa از تیرۀ گاوزبانیان. این گیاه برگ هایی بی کرک، بیضوی و منتهی به دمبرگ دراز، گل هایی با جام قیفی شکل و مجتمع در گل آذین گرزن مانند و میوه ای شفت به بزرگی یک گیلاس دارد. میوۀ آن به مصرف خوراکی می رسد و بخش های مختلف آن نیز خاصیت دارویی دارند. این درخت در نواحی جنوب ایران، خصوصاً سواحل خلیج فارس، می روید.
درختی با نام علمی Cordia myxa از تیرۀ گاوزبانیان. این گیاه برگ هایی بی کرک، بیضوی و منتهی به دمبرگ دراز، گل هایی با جام قیفی شکل و مجتمع در گل آذین گرزن مانند و میوه ای شفت به بزرگی یک گیلاس دارد. میوۀ آن به مصرف خوراکی می رسد و بخش های مختلف آن نیز خاصیت دارویی دارند. این درخت در نواحی جنوب ایران، خصوصاً سواحل خلیج فارس، می روید.
wikijoo: سپستان
پیشنهاد کاربران
سپسو، سپسون، در گویش دشتی
در گویش دشتی و بوشهر آن را سپسو گویند
سپستان ( نام علمی: Cordia myxa ) نام یک گونه از سرده سپستان و تیره گاوزبانیان است.
درخت سپستان در نواحی جنوبی ایران پراکندگی دارد. این گیاه نسبت به خاک های مختلف حساسیت خاصی نشان نمی دهد ( خاک های با بافت سبک را بیشتر می پسندد ) ، در رطوبت بالا عملکرد بهتری دارد و در ایران ارتفاع آن از ۳ تا ۸ متر می باشد.
... [مشاهده متن کامل]
سپستان گیاهی است درختی که اندام های هوایی آن پوشیده از کرک و پرزهای خشن می باشد. برگ های آن متناوب و بدون گوشوارک بوده بی کرک، بیضوی منتهی به دمبرگ بلند، گل ها دوجنسی پنج پر متشکل از ۲ برچه پیوسته با گلی قیفی مجتمع به صورت گرزن فاصله دار است. میوه آن شفت است و میانبر چسبنده دارد. میوه شفت آن به بزرگی یک گیلاس است.
میوه این گیاه به اندازه آلوی کوچکی است و در درون آن شیره ای لزج و شیرین است که کاربرد دارویی دارد و علیه سرفه سودمند است. در پزشکی سنتی از سپستان به عنوان ملین، خلط آور و نرم کننده ( به ویژه در برطرف کردن گرفتگی صدا ) استفاده می کرده اند. همچنین از شیره آن به عنوان چسب برای ساخت بادبادک به کار می رود.
سپستان همچنین باعث کاهش فشار خون شده و از لیزاب آن در صنایع قرص سازی استفاده می شود.
گونه های لیتوسپرموم آن، فعالیت هورمونی داشته و همچنین دارای ( لیتوسپرمین ) می باشند که برای رنگ کردن مواد غذایی از آن ها استفاده می کنند.
از این گیاه ترشی بسیار خوش طعمی بدست می آید.
درخت سپستان در نواحی جنوبی ایران پراکندگی دارد. این گیاه نسبت به خاک های مختلف حساسیت خاصی نشان نمی دهد ( خاک های با بافت سبک را بیشتر می پسندد ) ، در رطوبت بالا عملکرد بهتری دارد و در ایران ارتفاع آن از ۳ تا ۸ متر می باشد.
... [مشاهده متن کامل]
سپستان گیاهی است درختی که اندام های هوایی آن پوشیده از کرک و پرزهای خشن می باشد. برگ های آن متناوب و بدون گوشوارک بوده بی کرک، بیضوی منتهی به دمبرگ بلند، گل ها دوجنسی پنج پر متشکل از ۲ برچه پیوسته با گلی قیفی مجتمع به صورت گرزن فاصله دار است. میوه آن شفت است و میانبر چسبنده دارد. میوه شفت آن به بزرگی یک گیلاس است.
میوه این گیاه به اندازه آلوی کوچکی است و در درون آن شیره ای لزج و شیرین است که کاربرد دارویی دارد و علیه سرفه سودمند است. در پزشکی سنتی از سپستان به عنوان ملین، خلط آور و نرم کننده ( به ویژه در برطرف کردن گرفتگی صدا ) استفاده می کرده اند. همچنین از شیره آن به عنوان چسب برای ساخت بادبادک به کار می رود.
سپستان همچنین باعث کاهش فشار خون شده و از لیزاب آن در صنایع قرص سازی استفاده می شود.
گونه های لیتوسپرموم آن، فعالیت هورمونی داشته و همچنین دارای ( لیتوسپرمین ) می باشند که برای رنگ کردن مواد غذایی از آن ها استفاده می کنند.
از این گیاه ترشی بسیار خوش طعمی بدست می آید.