سویه های سارس کووید ۲

کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ ( به انگلیسی: SARS - CoV - 2 ) ، ویروسی است که باعث بروز بیماری کووید ۱۹ می شود. این ویروس دارای واریانت ها یا انواع مختلفی است. اعتقاد بر این است که برخی از این انواع، پتانسیل بالاتری برای تکثیر و انتقال ویروس و شیوع بیماری دارند. [ ۱] همچنین افزایش شدت عفونت، تغییر رفتار ویروس و کاهش اثر واکسن ها در برابر انواع جدید ویروس، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. [ ۲] [ ۳]
هیچ روش نام گذاری ثابتی برای این انواع جدید ویروس انتخاب نشده است. بسیاری از سازمان ها، دولت ها و خبرگزاری ها، به طور عامیانه، انواع مختلف این ویروس را بر اساس کشوری که ویروس برای اولین بار در آن ها شناسایی شده است، نام گذاری می کنند
. [ ۴] [ ۵] [ ۶] پس از ماه ها بحث و گفتگو، سازمان جهانی بهداشت، استفاده از الفبای یونانی را برای نام گذاری واریانت های مهم این ویروس در ۳۱ مه ۲۰۲۱ انتخاب کرد. [ ۷] [ ۸]
در حالی که هزاران نوع مختلف از کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ وجود دارد، [ ۹] انواع فرعی ویروس را می توان در گروه های بزرگ تری مانند دودمان ها یا کلادها دسته بندی کرد.
هنگام نامگذاری سویه امیکرون، سازمان جهانی بهداشت که از حروف الفبای یونانی برای نامگذاری های خود استفاده کرده این بار از روی دو حرف Nu و Xi رد شده است. مسئولان این نهاد بین المللی دلیل این تصمیم خود را پرهیز از سردرگم شدن افراد عنوان کرده اند، موضوعی که دستمایه طنز و البته به چالش کشیدن سیاست های این نهاد بین المللی شده است. منتقدان این اقدام سازمان جهانی بهداشت می گویند این نهاد بین اللمللی به این دلیل از حرف Xi عبور کرده تا در هنگام نوشتن شباهتی با نام رئیس جمهور کنونی چین، شی جین پینگ پیش نیاید. املای لاتین اسم کوچک آقای پینگ دقیقاً Xi نوشته می شود. [ ۱۰]
ویروس ها به طور کلی با گذشت زمان جهش پیدا می کنند و باعث ایجاد انواع جدید می شوند. وقتی به نظر می رسد یک نوع جدید در جمعیت در حال رشد است، می توان آن را به عنوان «یک نوع نوظهور» برچسب گذاری کرد.
• افزایش قابلیت انتقال ویروس
• افزایش عوارض و صدمه زدن ویروس به میزبان
• افزایش میزان مرگ ومیر
• افزایش امکان مخفی ماندن در آزمایش های تشخیصی
• کاهش حساسیت به داروهای ضد ویروس ( در صورت وجود چنین داروهایی )
• کاهش حساسیت به آنتی بادی های خنثی کننده، یا درمانی ( به عنوان مثال ، آنتی بادی های پلاسمای بهبودی یا مونوکلونال ) یا در آزمایش های آزمایشگاهی
• توانایی مخفی ماندن یا فرار از دسنگاه ایمنی
• توانایی آلوده کردن افراد واکسینه شده
• افزایش خطر در ایجاد شرایط خاص مانند سندرم التهابی سراسری یا کووید مزمن.
• افزایش آسیب پذیری گروه های خاص جمعیتی یا بالینی، مانند کودکان یا افراد دارای نقص ایمنی.
• واریانت های مختلف این ویروس، مقادیر متفاوتی از خطر را بروز می دهند. برخی از واریانت ها، خطرناک و نگران کننده هستند.