سوزان هیلترمن سولومیاک

سوزان هیلترمن - سولومیاک ( انگلیسی: Suzanne Hiltermann - Souloumiac؛ زاده ۱۷ ژانویهٔ ۱۹۱۹ – درگذشته ۲ اکتبر ۲۰۰۱ ) با نام مستعار توتی، یکی از اعضای مقاومت فرانسه بود. او توسط نازی ها دستگیر شد و به اردوگاه کار اجباری راونسبروک فرستاده شد. پس از جنگ، سوزان هیلترمن، از استقلال الجزایر حمایت کرد و در دهه ۱۹۶۰ به چین رفت. وی پس از چند سال به فرانسه بازگشت، و در آنجا در حوادث مه ۱۹۶۸ شرکت کرد.
سوزان هیلترمن در خانواده ای از محققان و صنعتگران آمستردام متولد شد. در سن ۲۰ سالگی، کشور خود را برای پاریس ترک کرد تا مطالعاتی را در فلسفه و نژادشناسی انجام دهد. مدت کوتاهی پس از تهاجم آلمان به فرانسه، او وارد مقاومت فرانسه شد.
در سال ۱۹۴۳، سوزان به شبکه مقاومت هلندی - پاریس پیوست که به تازگی توسط هرمان لااتسمن دیپلمات هلندی تأسیس و به مدیریت یوهان هندریک وایدرن در هماهنگی مستقیم با نیروهای متفقین آغاز به کار کرد. در حقیقت، این شبکه به خصوص در نجات خلبانان متفقین که هواپیماهایشان در منطقه غرب اروپا تحت کنترل نازی ها مورد حمله و سقوط کرده بود، فعال بود. این شبکه به آن ها کمک می کرد تا به پایگاه های خود برگردند. این شبکه همچنین در کمک به جمعیت یهودیان برای فرار از آزار و اذیت نازی ها فعال بود.
از طریق ارتباطات توتی در سفارت آلمان، به ویژه با کارل هینز گرستنر، شبکه هلندی - پاریس خدمات، اطلاعات محرمانه و مدارک جعلی دریافت می کرد.
با افزایش ماموریت های هوایی و در حالیکه تعداد هواپیماهایی که مورد حمله قرار می گرفتند و سقوط می کردند بیشتر می شد، هیلترمن هرچه بیشتر درگیر عملیات ها می شد. این عملیات ها در وهله اول برای پناه دادن به خلبانان و سپس انتقال آن ها بیرون از مناطق تحت کنترل نازی ها بود. توتی چندین گروه از خلبانان را به ایستگاه قطار Gare d'Austerlitz همراهی کرد تا به تولوز رفته و از آنجا به اسپانیا فرار کنند. طبق آمار وزارت دفاع ایالات متحده، به لطف شبکه هلندی - پاریس، بیش از ۱۲۰ خلبان در مجموع نجات یافتند.
توتی در ۲۷ فوریه ۱۹۴۴ دستگیر شد. پس از چندین بازجویی وحشیانه توسط گشتاپو، در ۱۸ آوریل ۱۹۴۴ به اردوگاه کار اجباری راونسبروک برده شد.
ژاکلین پری[ ۱] در خاطراتش تعریف می کند که در واگنی که زندانیان را در سراسر آلمان حمل می کرد، توتی یکی از معدود زندانیانی بود که ایده دقیقی از آنچه در انتظارشان هست، داشت. از آنجا که توتی بیشتر جوانی خود را در نزدیکی مرز آلمان به سر برده بود، به زبان آلمانی کامل مسلط بود، حتی قبل از جنگ کتاب «نبرد من» را خوانده بود و به درک معنای سخنرانی رئیس جمهور هیتلر پی برده بود. ارتباطات نزدیکی با مردم ضد نازی آلمان داشت و بسیاری از یهودیان تحت تعقیب را به مرز سوئیس همراهی کرده بود، بنابراین از جهنمی که او و سایر زندانیان در حال واردشدن به آن بودند، به خوبی مطلع بود.