سوره یس

بهر حال از دیدگاه فردی و یا بر اساس بینش و باور و امید و ایمان فردی من، هیچ فرد انسانی و هیچ نامی ( منجمله نام پسرانه یاسین و نام دخترانه یاسینه ) در پیشگاه بیکران و بینهایت خدای حقیقی و واقعی که هیچ موجود و هیچ چیزی در خارج یا در بیرون از آن نه وجود دارد و نه میتواند وجود داشته باشد، نسبت به انسان ها و نام های دیگر از هیچگونه ارجحیت و برتری برخوردار نبوده، نیست و نخواهد بود چه در دنیا چه در برزخ و چه در آخرت. هیچ فرقی نمیکند که آن فرد در طی زندگی دنیوی خود از کدام مقام و منزلت و رتبه و مرتبه و پایگاه و جایگاه اعلا و والائی برخوردار و نام و نشان و اثر ش کیوچی و چیچیگوا ( کی و چی و چی چی گو ) بوده باشد.
همچنین از دیدگاه فردی من، وعده پاداش های بهشتی به موئمنین و ثوابکاران و راستگویان و وعیدهای عذاب های شدید جهنمی به کفار و بدکاران و دروغگویان از طرف خدای حقیقی و واقعی و به امر و خواست وی به انسان داده نشده اند بلکه از طرف بنیانگذاران آئین ها و ادیان و مخترعین یوغ های سنگین و سبک شرایع آئینی و دینی به عنوان دو ضمانت نامه سفت و سخت اجرائی در دفاع جانبازانه از آئین و دین و مذهب و حفظ یوغ شریعت بر دوش پیروان در عمل و امرار معاش دنیوی از آن راه و بدان روش از طریق انتخاب شغل آئینی و دینی به ویژه تبلیغ و ترویج ، با هدف و قصد و نیت و انگیزه باطنی و آرزوی پنهانی زنده نگه داشتن نام و نشان و اثر خویش در ذهن و زبان و خط و خاطره انسان بخصوص پیروان و به ویژه در حافظه تاریخ متاثر از شعله های آتش سوزان شهوات غرائز نام آوری و شهرت طلبی و برتر بینی خود و ایل و طایفه و قبیله و قوم خودی در میدان رقابت سرسختانه با نام ها و ایلات و طوایف و قبایل و اقوام بیگانه یا غیر خودی.
پند و اندرزی از قبیل ؛ سخنی که از دل برآید بر ته، ببخشید بر دل نشیند! کافی نیست بلکه باید دید که در پشت پرده ظاهر جاری شدن آن سخن شیرین یا تلخ بر زبان سخنگو چه اهداف و نیات و مقاصد نیکو یا شومی در فضای هوا و هوس سر و در عمق یا ژرفای دل وی نهفته و پنهان گردیده .
سبحانه الذی؛ پاک و منزه است آنکه این چنین سر و دل مارا روش نمود و می نماید و روشن تر از این خواهد نمود.
در معاد یعنی در پایان این سفر بسیار طولانی و دایره وار دنیوی، مقطعی، نزولی و صعودی محتوای کیهان یا جهان بین دو بهشت برین متوالی، پس از وقع آخرین مهبانگ همین واقعیت و طبیعت یا همین دنیای فیزیکی پدیدار شده و شونده به شکل این آسمان و زمین و هرآنچه که بین آنهاست و شش دنیای دیگر به شکل شش آسمان و شش زمین متافیزیکی پدیدار نشده اما شونده و هرآنچه که بین آنهاست، در یک لحظه بسیار کوتاه زمانی، معجزه آسا و رعد وار یا برق آسا بهمان سان آفرینش سرمدی، مبدئی، ازلی و ابدی یا اولیه در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین از نو آفریده خواهد شد، بدون اینکه جای دو ذره ی اتمی با هم جابجا شوند و لذا اموات یا مردگان از قبور یا گورها بر انگیخته نخواهند شد و انسان در دادگاه عدل الهی بر اساس حکمت های موسائی - تورائی ؛ ایسائی - ایوانگیئی؛ محمّدی - قرآنی؛ هندوئی و بودائی - وِدائی و اوپانیشادی و زرتشتی - مزدیسنائی و غیره و غیره و اعم و ذالک، شرکت نخواهد کرد.
پس از سپری نمودن تجربه و مشاهده عشق و زندگی در آن نظام احسن و اشرف آفرینش مبدئی و معادی، این سفر دایره وار دنیوی ، مقطعی، نزولی و صعودی در مدارات، مراتب یا درجات فراوان تکاملی بین دو حد دنیوی؛ یکی نهایت نقصان و امکان اخس در پائین ترین حالت نشئگی طبیعی و دیگری نهایت کمال و امکان اشرف دنیوی در بالاترین حالت نشئگی طبیعی همیشه از نو آغاز خواهد گردید و هر بار یکی از درجات تکاملی پائینی از قلم خواهند افتاد و دوباره تکرار نخواهند گردید. تا این سفر های مقطعی به تعداد کلیه ی حلقه های زنجیره دایره وار علت و معلول به پایان برسند، گذر بینهایت زمان لازم و ضروری خواهد بود، البته عبارت " بی نهایت زمان " از دیدگاه محدود ما انسان ها و نه از دیدگاه بیکران خدای حقیقی و واقعی که هیچ چیزی در مقابل آن بی نهایت نمی باشد غیر از خود وی و ابعاد فراوان و بیکران اش.

این احتمال هم شاید ممکن باشد که در عصر پیامبر اسلام در سرزمین حجاز از طریق مبلغین و مروجین اروپایی دین مسیحیت در آنجا، کلمه یِس ( yes ) به زبان انگلیسی به معنای بله به گوش مبارک پیامبر رسیده بوده باشد.
بر مصداق مثل معروف : یِس ویکن یا یس ویکان توّ ( too ؛ همچنین ) آیه های زیبا و خوش طنین و آوای وحیانی بیاوریم و حدیث بگوئیم و روایت کنیم مانند موسا و ایسا، البته ترجمه شده از لسان عربی پیامبر در آن عصر طلائی به زبان فارسی امروز خودمان.

13 ) رعد
14 ) ابراهیم
15 ) حِجر
16 ) نحل
17 ) اِسراء ( بنی اسرائیل )
18 ) کهف
19 ) مریم
20 ) طه
21 ) انبیاء
22 ) حج
23 ) مؤمنون
24 ) نور
25 ) فرقان
26 ) شعراء
27 ) نمل
28 ) قصص
29 ) عنکبوت
30 ) روم
31 ) لقمان
32 ) سجدة
33 ) احزاب
34 ) سبأ
35 ) فاطر
36 ) یس
37 ) صافات
38 ) ص
39 ) زمر
40 ) غافر
41 ) فصّلت
42 ) شوری
43 ) زخرف
44 ) دخان
45 ) جاثیه
46 ) احقاف
47 ) محمد
48 ) فتح
49 ) حجرات
50 ) ق
51 ) ذاریات
52 ) طور
53 ) نجم
54 ) قمر
55 ) الرحمن
56 ) واقعه
57 ) حدید
58 ) مجادله
59 ) حشر
60 ) ممتحنه
61 ) صف
62 ) جمعه
63 ) منافقون
64 ) تغابن
65 ) طلاق
66 ) تحریم
67 ) مُلک
68 ) قلم
69 ) حاقه
70 ) معارج
71 ) نوح
72 ) جن
73 ) مزّمّل
74 ) مدثر
75 ) قیامه
76 ) انسان
77 ) مرسلات
78 ) نبأ
79 ) نازعات
80 ) عبس
81 ) تکویر
82 ) انفطار
83 ) مطففین
84 ) انشقاق
85 ) بروج
86 ) طارق
87 ) اعلی
88 ) غاشیه
89 ) فجر
90 ) بلد
91 ) شمس
92 ) لیل
93 ) ضحی
94 ) شرح
95 ) تین
96 ) علق
97 ) قدر
98 ) بینه
99 ) زلزله ( زلزال )
100 ) عادیات
101 ) قارعه
102 ) تکاثر
103 ) عصر
104 ) همزه
105 ) فیل
106 ) قریش
107 ) ماعون
108 ) کوثر
109 ) کافرون
110 ) نصر
111 ) مسد
112 ) اخلاص ( توحید )
113 ) فلق
114 ) ناس

پاسخ اجمالی
سوره �یس� به گواهى احادیث متعددى که در این زمینه وارد شده، یکى از مهم ترین سوره هاى قرآنى است، به گونه اى که در احادیث به عنوان �قلب قرآن� نامیده شده است. در حدیثى از امام صادق ( ع ) می خوانیم: �إِنَّ لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ قَلْباً وَ إِنَّ قَلْبَ الْقُرْآنِ یس�؛‏[1] هر چیز قلبى دارد و قلب قرآن یس است.
احادیث فراوانی در مورد فضیلت و ثواب خواندن سوره یاسین و رسیدن به حوائج با استفاده از آن وجود دارد، اما بنابر تحقیق و جست وجو به روایتی که در پرسش آمده دست نیافتیم. مگر این که با توجه به روایاتی که برای خواندن سوره �یس� درباره شفای مریض وارد شده، بگوییم چون کور مادر زاد یک مریضی است، امید عافیت آن وجود دارد.
به هر حال؛ به برخی از فضیلت ها و ثواب هایی که در احادیث برای قرائت سوره یس بیان شده، اشاره می شود.
پیامبر اسلام ( ص ) در سخنانی فرمود: �سوره یس در تورات به عنوان "عمومیت آفرین" نامیده شده است�، سؤال شد از چه رو به آن عمومیت آفرین گفته می شود؟ فرمود: �زیرا کسى که همدم و همنشین این سوره باشد او را مشمول تمام خیر دنیا و آخرت می کند�. [2]
�هر کس سوره یاسین را بخواند، خداوند به ازاى خواندن آن، ده بار خواندنِ کلّ قرآن را برایش می نویسد�. [3]
�هر کس سوره یاسین براى خدای تبارک و تعالى و آخرت بخواند، حتماً آمرزیده می شود. آن را براى مُردگانتان بخوانید�. [4]
پیامبر ( ص ) به امام علی ( ع ) فرمود: �ای علی! سوره "یس" را بخوان که در آن ده اثر است؛ هر کس آن را قرائت کند:
1. اگر گرسنه باشد سیرگردد؛
2. اگر تشنه باشد، سیراب گردد؛
3. اگر عریان باشد، پوشانیده گردد؛
4. اگر عزب باشد، ازدواج کند؛
5. اگر ترسان باشد، امنیت یابد؛
6. اگر مریض باشد، عافیت یابد؛
7. اگر زندانی باشد، نجات یابد؛
8. اگر مسافر باشد، در سفرش یاری شود؛
9. نزد میت خوانده نمی شود، مگر این که خدا بر او آسان گیرد؛
10. اگر گمشده داشته باشد، گمشده اش را پیدا کند�. [5]
شخصی از علی ( ع ) پرسید: وقتی چیزی یا کسی گم می شود چه کار باید کرد؟ آن حضرت فرمود: دو رکعت نماز بخوان و در هر دو رکعت بعد از حمد سوره �یس� بخوان و بعد از آن بگو: �یا هادی الضالّهِ رُدَّ عَلَی ضالَّتی�؛ ای هدایت کننده گمشدگان، گمشده ام را به من برگردان. آن شخص می گوید: من این کار را کردم و بعد از مدتی خداوند گمشده ام را به من برگرداند. [6]
امام باقر ( ع ) : �هر کس سوره یس را یک بار در طول عمرش تلاوت کند خداوند به تعداد همه آفریدگان در دنیا و همه آفریدگان در آخرت و آسمان به ازاى هر یک، برای او دو هزار هزار پاداش و حسنه می نویسد. به همان تعداد از گناهانش پاک می سازد و نادارى و بدهکارى و خانه خرابى و درماندگى و دیوانگى و وسواس و بیمارى خطرناک را از او دور می سازد. خداوند دشوارى و هراس مرگ را از او می کاهد و خود قبض روحش را به دست می گیرد و از آنان باشد که خداوند فراخناکى در زندگى و شادمانى هنگام دیدارش با خدا ( مرگ ) و خشنودى به پاداش خداوند در سراى واپسین را براى آنان تضمین نموده است و خدای تعالی به همه فرشتگان در آسمان ها و زمین می فرماید: بی گمان از فلانى خشنود شدم؛ پس براى او آمرزش جویید�. [7]
امام صادق ( ع ) : �هر کس آن را در روز پیش از آن که غروب شود بخواند در تمام طول روز محفوظ و پُر روزى خواهد بود، و هر کس آن را در شب پیش از خوابیدن بخواند خداوند هزار فرشته را بر او مأمور می کند که او را از هر شیطان رانده شده و از هر آفتى حفظ کنند. . . � و به دنبال آن فضائل مهم دیگرى نیز بیان می فرماید. [8]
گفتنی است؛ این فضیلت براى کسانى نیست که تنها الفاظ آن را بخوانند، و مفاهیم آن را به فراموشی سپارند، بلکه این عظمت به خاطر محتواى عظیم این سوره است. محتوایى بیدارگر ایمان بخش و مسئولیت آفرین و تقوازا که وقتى انسان در آن اندیشه کند و این اندیشه در اعمال او پرتوافکن گردد، خیر دنیا و آخرت را براى او به ارمغان می آورد. [9]

[1]. شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 111، قم، دار الشریف الرضی للنشر، چاپ دوم، 1406ق. این روایت از پیامبر اکرم ( ص ) نیز نقل شده است؛ ر. ک: سیوطی، جلال الدین، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ج ‏5، ص 256، قم، کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی، 1404ق.
[2]. کفعمی، ابراهیم بن علی، المصباح ( جنة الأمان الواقیة و جنة الإیمان الباقیة ) ، ص 444، قم، دار الرضی ( زاهدی ) ، چاپ دوم، 1405ق؛ حسنی شجری، یحیی بن حسین، ترتیب الأمالی الخمیسیة، ج 1، ص 155، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1422ق.
[3]. ترمذی، محمد بن عیسى، سنن الترمذی، ج 5، ص 162، مصر، شرکة مکتبة و مطبعة مصطفى البابی الحلبی، چاپ دوم، 1395ق.
[4]. شیبانی، أبو عبد الله أحمد بن محمد، مسند أحمد بن حنبل، ج 33، ص 417، بیروت، مؤسسة الرسالة، چاپ اول، 1421ق.
[5]. شعیری، محمد بن محمد، جامع الاخبار، ص 46، نجف، مطبعة حیدریة، چاپ اول، بی تا؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ‏89، ص 290، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.
[6]. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ‏2، ص 625، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[7]. ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 111 – 112.
[8]. همان، ص 111.
[9]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏18، ص 311، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش.