[ویکی فقه] تغابن شصت و چهارمین سوره قرآن کریم است که در باب صلات از آن سخن رفته است.قرائت سوره تغابن در نمازهای واجب، مستحب است.
سوره تغابن به شهادت مفاهیم آن سوره ای مدنی است.
تعداد آیات
این سوره هجده آیه دارد.
وجه تسمیه سوره
نام سوره از آیه ی نهم سوره اقتباس شده است.
معنای تغابن
...
سوره تغابن به شهادت مفاهیم آن سوره ای مدنی است.
تعداد آیات
این سوره هجده آیه دارد.
وجه تسمیه سوره
نام سوره از آیه ی نهم سوره اقتباس شده است.
معنای تغابن
...
wikifeqh: سوره_تغابن
[ویکی شیعه] سوره تَغابُن شصت و چهارمین سوره و از سوره های مدنی قرآن که در جزء ۲۸ قرآن جای گرفته است. این سوره را تغابن می نامند چون در آیه ۹ این سوره روز قیامت، یوم التغابن (روز غبن و حسرت) نامیده شده است.
معاد و روز جزاء، مسأله آفرینش انسان، و چند دستور اخلاقی و اجتماعی مانند توکل به خدا، پسندیدگی قرض الحسنه و قرض دادن در راه خدا و اجتناب از بُخل از موضوعات این سوره است. در فضیلت تلاوت این سوره از پیامبر(ص) آمده کسی که سوره تغابن را قرائت کند، مرگ ناگهانی از او دفع می شود.
این سوره را به این مناسبت « تغابن » می نامند که در آیه ۹ این سوره روز قیامت، یوم التغابن (روز غبن و حسرت) نامیده شده است. و کلمه تغابن به همین معنا فقط یک بار در قرآن و آن هم در همین سوره آمده است.
این سوره را به این مناسبت « تغابن » می نامند که در آیه ۹ این سوره روز قیامت، یوم التغابن (روز غبن و حسرت) نامیده شده است. و کلمه تغابن به همین معنا فقط یک بار در قرآن و آن هم در همین سوره آمده است.
wikishia: سوره_تغابن
[ویکی اهل البیت] سوره تغابن شصت و چهارمین سوره از قرآن است و دارای 18 آیه است.
سوره تغابن در مدینه نازل شد، ابن عبّاس گوید: غیر از سه آیه آخر که در مدینه نازل شده،یعنی از « یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْواجِکُمْ» تا آخر سوره، بقیّه از اوّل تا آیه مذکوره در مکه نازل شده است.
این سوره در ترتیب مصحف شصت وچهارمین سوره و در ترتیب نزول صدو دهمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره جمعه و پس از آن سوره صف نازل شده است.
به اجماع و اتّفاق مفسّرین هجده آیه است.
ابی بن کعب گوید: پیامبر (ص) فرمود هر که سوره تغابن را بخواند از مرگ ناگهانی محفوظ ماند، ابن ابی العلاء از حضرت ابی عبد اللَّه صادق علیه السلام نقل نموده که فرمود هر کس سوره تغابن را در نماز واجبش بخواند در روز قیامت شفیع او خواهد بود و شهادت می دهد نزد کسی که شهادت او پذیرفته می شود، آن گاه از او جدا نشود تا او داخل بهشت شود.
این سوره از نظر سیاق و نظم شبیه به سوره حدید است، و گویی خلاصه ای از آن است، و غرض سوره این است که مؤمنین را تشویق و تحریک کند به اینکه در راه خدا انفاق کنند، و غرض دیگرش این است که ناراحتی ها و تاسف هایی که در اثر هجوم مصائب در دلهاشان نشسته برطرف سازد، و نوید دهد که اگر در راه ایمان به خدا و جهاد در راه او و انفاق در آن راه مشقاتی را متحمل می شوند، همه به اذن خدا است.
و آیاتی که در صدر سوره واقع شده جنبه مقدمه و زمینه چینی برای بیان این غرض را دارد، در آن آیات بیان می کند که اسمای حسنی و صفات علیای خدا اقتضا می کند که برای بشر بعث و بازگشتی فراهم سازد، تا همه به سویش برگردند و در آن بازگشت اهل ایمان و عمل صالح به سوی بهشت جاودان هدایت شوند، و اهل کفر و تکذیب به سوی آتش ابدی رانده شوند، پس این مطالب مقدمه چینی است برای آیات بعد که می فرماید: باید خدا و رسول را اطاعت کنید و بر مصائب و نیز در برابر انفاق در راه خدا خویشتن دار باشید، بدون اینکه از منع موانع متاثر و از ملامت شماتتگران بیمی به خود راه دهید
سوره تغابن در مدینه نازل شد، ابن عبّاس گوید: غیر از سه آیه آخر که در مدینه نازل شده،یعنی از « یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْواجِکُمْ» تا آخر سوره، بقیّه از اوّل تا آیه مذکوره در مکه نازل شده است.
این سوره در ترتیب مصحف شصت وچهارمین سوره و در ترتیب نزول صدو دهمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره جمعه و پس از آن سوره صف نازل شده است.
به اجماع و اتّفاق مفسّرین هجده آیه است.
ابی بن کعب گوید: پیامبر (ص) فرمود هر که سوره تغابن را بخواند از مرگ ناگهانی محفوظ ماند، ابن ابی العلاء از حضرت ابی عبد اللَّه صادق علیه السلام نقل نموده که فرمود هر کس سوره تغابن را در نماز واجبش بخواند در روز قیامت شفیع او خواهد بود و شهادت می دهد نزد کسی که شهادت او پذیرفته می شود، آن گاه از او جدا نشود تا او داخل بهشت شود.
این سوره از نظر سیاق و نظم شبیه به سوره حدید است، و گویی خلاصه ای از آن است، و غرض سوره این است که مؤمنین را تشویق و تحریک کند به اینکه در راه خدا انفاق کنند، و غرض دیگرش این است که ناراحتی ها و تاسف هایی که در اثر هجوم مصائب در دلهاشان نشسته برطرف سازد، و نوید دهد که اگر در راه ایمان به خدا و جهاد در راه او و انفاق در آن راه مشقاتی را متحمل می شوند، همه به اذن خدا است.
و آیاتی که در صدر سوره واقع شده جنبه مقدمه و زمینه چینی برای بیان این غرض را دارد، در آن آیات بیان می کند که اسمای حسنی و صفات علیای خدا اقتضا می کند که برای بشر بعث و بازگشتی فراهم سازد، تا همه به سویش برگردند و در آن بازگشت اهل ایمان و عمل صالح به سوی بهشت جاودان هدایت شوند، و اهل کفر و تکذیب به سوی آتش ابدی رانده شوند، پس این مطالب مقدمه چینی است برای آیات بعد که می فرماید: باید خدا و رسول را اطاعت کنید و بر مصائب و نیز در برابر انفاق در راه خدا خویشتن دار باشید، بدون اینکه از منع موانع متاثر و از ملامت شماتتگران بیمی به خود راه دهید
wikiahlb: سوره_تغابن