سوره بلد

[ویکی فقه] بَلَدْ، سوره نودم قرآن کریم است که بر حسب ترتیب نزول ، سی و پنجمین سوره از سور مکی به شمار می رود.
این سوره دارای ۲۰ است.
محتوای سوره
سوره بلد به طور کلی این معنی را بیان می کند که انسان برای آنکه در حلقه مؤمنان و صابران وارد شود، باید از «عقبه »های دشوار عبور کند، و مهم ترین شرط توفیق در این امر انفاق است و بعد، راه یافتن در زمره کسانی که اهل ایمان و صبر و مرحمتند.(آیه های ۲-۸)
قسم به بلد
سوره با تعبیر «لااُقْسِم ُ» آغاز می گردد و آن گاه ، در دومین آیه ، به حضور پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) در مکه اشارت می رود، بیشتر مفسران ، مفهوم عبارت یادشده را حمل بر سوگند کرده ، و محمل قسم را حرمت و عظمت مکه دانسته اند که حضور پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) بر شرف و حرمت آن افزوده ، بدان سان که برای بیان مطلبی مهم ، از جانب خداوند متعال ، شایان سوگند خوردن شده است . گروهی دیگر، «لا اُقْسِم ُ» را مطابق معنای ظاهری آن فهم کرده ، و چنین معنا کرده اند که «چگونه می توان به مکه سوگند خورد؛ حال آنکه ای پیامبر! در آنجایی و حرمتت پاس نمی دارند». در روایتی از امام صادق (علیه السلام)، این آیه با آیه «فَلا اُقْسِم ُ بِمَواقِع ِ النُّجوم ِ» واقعه /۶/۵ قیاس شده ، و هر دو جا «لااُقْسِم ُ» به همین معنای ظاهری حمل شده است ، چه ، در عصر جاهلیت به ستارگان قسم یاد می کردند و خداوند به سبب عظمت ویژه ای که برای ستارگان قائل است ، از سوگند خوردن بدان امتناع کرده است . این آیات نیز به این معنی اشاره دارند که مشرکان، مکه را محترم شمرده ، و از دیگر سو، حرمت پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) را فرو نهاده ، و حتی ریختن خون ایشان را در مکه مباح دانسته اند، بدین سان ، جایی برای سوگند نخواهد ماند. به نظر این مفسران ، شرف مکان به مکین است و پیامبر (صلّی الله علیه و آله) ، پدران او و نسل اویند که به شهر شرافت داده اند.
قسم به والد و ما ولد
...

[ویکی شیعه] سوره بلد نودمین سوره و از سوره های مکی قرآن که در جزء سی ام قرآن جای گرفته است. این سوره با سوگند به بلد ـ که اشاره به سرزمین مکه داردـ آغاز می شود؛ به همین دلیل آن را بَلَد نامیده اند. خداوند در سوره بلد به این می‎پردازد که زندگی انسان در عالم دنیا پیوسته با رنج عجین است و در بخش دیگر با شمردن برخی از نعمت ها به ناسپاسی انسان در مقابل این نعمت ها اشاره می کند. در سوره بلد باارزش ترین اعمال انسان آزادسازی برده ها، غذادادن و کمک به بینوایان معرفی شده است. در فضیلت تلاوت این سوره از پیامبر (ص) نقل شده است هر کس سوره بلد را بخواند، خداوند او را از غضب خود در روز قیامت ایمن می کند.
سوره بلد با سوگند به «بَلَد» آغاز می‎شود و به همین سبب بلد نامگذاری شده است. بلد به معنای سرزمین است و در اینجا اشاره به سرزمین مکه دارد.
سوره بلد جزو سوره های مکی و در ترتیب نزول سی و پنجمین سوره ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. این سوره در چینش کنونی مصحف، نودمین سوره است و در جزء سی ام قرار دارد.

[ویکی اهل البیت] سوره بلد نودمین سوره قرآن است و دارای 20 آیه است.
سوره بلد در مکه نازل شده است.این سوره در ترتیب مصحف نودمین سوره و در ترتیب نزول سی و پنجمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره ق و پس از آن سوره الطارق نازل شده است.
به اجماع مفسّرین سوره بلد شامل بیست آیه است.
ابی بن کعب گوید: رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله فرمود، کسی که آن را قرائت کند خدا او را امان از خشم خویش در روز قیامت عطا فرماید.
ابو بصیر از امام صادق علیه السلام روایت نموده که فرمود هر کس سوره بلد را در نماز واجبش بخواند در دنیا معروف شود که از صالحین است و در آخرت معروف گردد که برای او در نزد خدا مکان و مرتبه است و از رفیقان پیامبران و شهیدان و صالحین خواهد بود.
این سوره بیانگر این حقیقت است که خلقت انسان بر اساس رنج و مشقت است، هیچ شانی از شؤون حیات را نخواهی دید که توام با تلخی ها و رنج ها و خستگیها نباشد، از آن روزی که در شکم مادر روح به کالبدش دمیده شد، تا روزی که از این دنیا رخت بر میبندد هیچ راحتی و آسایشی که خالی از تعب و مشقت باشد نمیبیند، و هیچ سعادتی را خالص از شقاوت نمی یابد، تنها خانه آخرت است که راحتی اش آمیخته با تعب نیست.
بنا بر این، چه بهتر به جای هر تلخی و ناکامی و رنج، سنگینی تکالیف الهی را تحمل کند، در برابر آنها صبر نماید صبر بر اطاعت و بر ترک معصیت، و در گسترش دادن رحمت بر همه مبتلایان کوشا باشد، کسانی را از قبیل ایتام و فقرا و بیماران و امثال آنها که دچار مصائب شده اند مورد شفقت خود قرار دهد، تا جزو" اصحاب میمنه" شود، و گرنه آخرتش هم مثل دنیایش خواهد شد، و در آخرت از" اصحاب مشئمه" خواهد بود که" نارٌ مُؤْصَدَةٌ" مسلط بر آنان است