سوراخ کاری زبان

دانشنامه عمومی

سوراخ کاری زبان ( به انگلیسی: Tongue piercing ) نوعی از سوراخ کاری بدن است که معمولاً به طور مستقیم در مرکز زبان انجام می پذیرد. در حالی که سوراخ کاری زبان به عنوان یکی از محبوب ترین محل سوراخ کاری در جهان غرب به شمار می رود، اما محبوبیت آن از سال ۲۰۱۱ کاهش یافته است و در میان متداول ترین سوراخ کاری های بدن در بین مردان و زنان، از رتبهٔ دوم به چهارم سقوط کرده است. [ ۲] سوراخ کاری زبان استاندارد، یا ایجاد یک سوراخ در وسط زبان، رایج ترین و مطمئن ترین راه برای سوراخ کردن زبان است. در این روش برای سوراخ کردن زبان از جواهرات سبک وزنه عمودی استفاده می شود، و به دلیل گردش مکرر زبان در داخل دهان، اندازه این جواهرات بسیار حائز اهمیت است.
سوراخ کاری زبان از دههٔ ۱۹۸۰ روند رو به رشدی در میان جوانان داشته است و به یکی از محبوبیت ترین سوراخ کاری ها در کنار دیگر سوراخ کاری های بدن در محل های غیرمعمول همانند ابرو، بینی، لب، ناف و نوک پستان تبدیل شده است. با وجود اینکه سوراخ کاری زبان عملی نسبتاً جدید در جوامع مختلف محسوب می شود، اما از پیشینه ای کهن برخوردار است و در تمدن و فرهنگ آزتک ها و مایاها این عمل انجام می گرفت. اما این عمل بخشی از مراسم مذهبی آن ها به شمار می رفت و آن را به عنوان پیشکش فداکارانه برای ایزدان، توسط تحمل درد و اظهار افتخار یک فرد انجام می دادند. [ ۳]
خطرات و عوارض مستند در ارتباط با سوراخ کاری زبان شامل عفونت از طریق خون، زخم ایجاد شده توسط سوراخ کردن، علاوه بر تورم زبان و خون ریزی در داخل دهان، سبب ایجاد تعداد زیادی باکتری در دهان می شود، بعلاوه باکتری هایی که از طریق اشیاء تزئینی و جواهرات خطر ابتدا به عفونت را دو چندان می کند. سوراخ کاری های مرتبط با دهان همچنین یکی از عوامل انتقال هپاتیت ب و سی، اچ آی وی، هرپس سیمپلکس، سل و کزاز است. تورم زبان باعث جلوگیری از راه هوایی، خطر خفگی به دلیل بلعیدن جواهرات شل شده و آسیب به لثه ها و حتی شکستن دندان ها را به دنبال دارد. [ ۴] [ ۵]
عکس سوراخ کاری زبان
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس