سور موجبه کلیه حملیه

[ویکی فقه] سور موجبه کلیه حملیه یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای الفاظ بیان گر کلیت قضیه حملیه موجبه است.
قضیه حملیه به لحاظ کمّ و کیف، چهار حالت پیدا می کند: موجبه کلیه، موجبه جزئیه، سالبه کلیه، سالبه جزئیه. لفظی که بر کمّیّت (کلیّت و جزئیّت) در قضیه دلالت می کند «سور» قضیه نامیده می شود.
سور قضایای موجبه کلیه
هر یک از قضایای محصوره چهارگانه لفظ یا الفاظ مخصوصی برای «سور» دارد. سور موجبه کلیه کلّ، الف و لام استغراق، اجمعین، جمیع، طُرّاً و مانند آن (در زبان عربی) و هر، همه، همگان، سراسر و مانند آن (در زبان فارسی) است؛ مانند: کل انسان حیوان، همه موجودات فانی اند و هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد. کلّ، که سور موجبه کلیه است؛ به معنای کلّ واحد (هر یک از افراد) است نه به معنای کلّ مجموعی (یعنی مجموع افراد بر روی هم)؛ مثلاً در قضیه «کلّ حواریون دوازده تن بودند»، کلّ، کلّ مجموعی است و قضیه، قضیه شخصیه است، نه محصوره.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • خوانساری، محمد، منطق صوری.• شیرازی، قطب الدین، درة التاج (منطق).• ابن سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق).• مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.• مظفر، محمدرضا، المنطق.
...