سودوموناس ( به انگلیسی: Pseudomonas ) ، ( با ریشهٔ یونانی به معنای یگان فریب دهنده ) سردهٔ ( جنس ) مهمی از باکتری های گرم منفی متعلق به شاخهٔ پروتئوباکتریا، ردهٔ گاماپروتئوباکترها هستند. این جانداران هوازی تنوع زیادی دارند. گونه های این سرده اغلب میله ای شکل، بدون اسپور، تاژک دار، کاتالاز مثبت، اکسیداز مثبت و متحرک هستند. متابولیسم گونه های سودوموناس تنفسی بوده و حالت تخمیری ندارند. این باکتری ها به طور گسترده در خاک، آب، گیاهان و جانوران یافت می شوند[ ۱] و نوعی از آن ها که خاکزی هستند و قادرند از ۱۵۰ ترکیب آلی به عنوان منبع کربن و انرژی استفاده نمایند. سودوموناس آئروژینوزا یک پاتوژن است ولی سایر سودوموناس ها به ندرت عامل ایجاد بیماری هستند. سودوموناس ها را بر اساس هومولوژی آران ای ریبوزومی /دی ان ای و خصوصیات رایج کشت طبقه بندی می کنند.
گروه مهمی از سودوموناس ها مانند سودوموناس آئروژینوزا خاصیت فلوئورسانس دارند. وجه تمایز سودوموناس های فلورسنت از سایر سودوموناس ها، تولید رنگدانه هایی است که در برابر نور طول موج کوتاه فرابنفش ( ۲۵۴ نانومتر ) به ویژه در شرایط کمبود آهن خاصیت فلورسانس دارند. به این رنگدانه های با خاصیت فلورسنت و محلول در آب سیدروفور ( Siderophore ) و اختصاصاً در مورد سودوموناس ها پیووردین یا سودوباکتین گفته می شود.
سودوموناس آئروژینوزا به طور شایع و به میزان اندک در فلور نرمال روده و سطح پوست انسان حضور داشته و مهم ترین پاتوژن این گروه است. این باکتری یک پاتوژن فرصت طلب بیمارستانی است. تشخیص عفونت سودوموناس آئروژینوزا با جداسازی و تشخیص آزمایشگاهی روی می دهد. این باکتری به خوبی روی بیشتر محیط های کشت آزمایشگاهی رشد می کند. شناسایی این باکتری بر پایهٔ مورفولوژی، رنگ آمیزی گرم، ناتوانی در تخمیر لاکتوز ( یک واکنش اکسیداز مثبت ) ، بوی میوه ( با مزهٔ انگور ) و توانایی رشد در دمای ۴۲ درجهٔ سانتیگراد شناسایی می شود. ویژگی فلوئورسانس زیر نور فرابنفش نیز در تشخیص فوری کلنی های سودوموناس آئروژینوزا کارساز بوده و در تشخیص وجود آن در زخم ها کمک می کند. این باکتری به بسیاری از آنتی بیوتیکها مقاوم است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگروه مهمی از سودوموناس ها مانند سودوموناس آئروژینوزا خاصیت فلوئورسانس دارند. وجه تمایز سودوموناس های فلورسنت از سایر سودوموناس ها، تولید رنگدانه هایی است که در برابر نور طول موج کوتاه فرابنفش ( ۲۵۴ نانومتر ) به ویژه در شرایط کمبود آهن خاصیت فلورسانس دارند. به این رنگدانه های با خاصیت فلورسنت و محلول در آب سیدروفور ( Siderophore ) و اختصاصاً در مورد سودوموناس ها پیووردین یا سودوباکتین گفته می شود.
سودوموناس آئروژینوزا به طور شایع و به میزان اندک در فلور نرمال روده و سطح پوست انسان حضور داشته و مهم ترین پاتوژن این گروه است. این باکتری یک پاتوژن فرصت طلب بیمارستانی است. تشخیص عفونت سودوموناس آئروژینوزا با جداسازی و تشخیص آزمایشگاهی روی می دهد. این باکتری به خوبی روی بیشتر محیط های کشت آزمایشگاهی رشد می کند. شناسایی این باکتری بر پایهٔ مورفولوژی، رنگ آمیزی گرم، ناتوانی در تخمیر لاکتوز ( یک واکنش اکسیداز مثبت ) ، بوی میوه ( با مزهٔ انگور ) و توانایی رشد در دمای ۴۲ درجهٔ سانتیگراد شناسایی می شود. ویژگی فلوئورسانس زیر نور فرابنفش نیز در تشخیص فوری کلنی های سودوموناس آئروژینوزا کارساز بوده و در تشخیص وجود آن در زخم ها کمک می کند. این باکتری به بسیاری از آنتی بیوتیکها مقاوم است.
wiki: سودوموناس