سوخت جت

دانشنامه عمومی

سوخت جت گونه ای سوخت هواپیما است که برای هواگردهای دارای موتور توربینی مانند هواپیماهای توربوجت، توربوفن و توربوپراپ و بالگردهای توربوشفت از آن استفاده می کنند.
موتورهای توربینی به طور کلی توانایی کاربرد سوخت های نفتی متنوعی را دارند اما همه گونه های سوخت جت امروزی گونه هایی از نفت سفید هستند که خلوص بالایی داشته و افزودنی هایی برای جلوگیری از خوردگی، زنگ زدن، انجماد در دمای پایین یا اشتعال در دمای بالا، به آن ها اضافه شده است.
سوخت مناسب جت بایستی دمای اشتعال بالایی داشته باشد، رسوب نکرده و ایجاد زنگ زدگی نکند، ارزش حرارتی بالایی داشته، ترابری و کار با آن ایمن باشد، به بخش های داغ توربین موتور آسیب نرساند و در هوای سرد نیز به خوبی جریان پیدا کند.
سوخت های جت برای هواپیماهای غیرنظامی به سه دسته کلی تقسیم می شوند:[ ۱]
• سوخت جت آ ( A ) و آ۱ ( A1 ) : سوخت جت A استاندارد سوخت جت در ایالات متحده است. و در بخش های دیگر جهان از استاندارد A1 استفاده می شود. نقطه اشتعال هر دوی آن ها بایستی بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد و دمای خودآتشگیری آن ها بالاتر از ۲۱۰ درجه باشد.
• سوخت جت ب ( B ) : این گونه سوخت ترکیبی از حدوداً ۳۰ درصد نفت سفید و ۷۰ درصد بنزین است. این گونه سوخت دمای انجماد پایین تری دارد و تا ۶۰ درجه زیر صفر یخ نمی زند. نقطه اشتعال آن هم پایین تر است و در نتیجه سوخت خطرناک تری محسوب می شود. این گونه سوخت عملکرد بهتری در هوای سرد دارد و تنها در هوای بسیار سرد مورد استفاده قرار می گیرد.
عکس سوخت جت
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس