سوالبار یا سوالبارد ( به نروژی: Svalbard ) به معنای کرانه سرما[ ۱] مجمع الجزایری در منطقه شمالگان واقع در اقیانوس منجمد شمالی، شمالی ترین منطقه تحت کنترل کشور نروژ است. در شمال سوالبار اقیانوس منجمد شمالی و در جنوب آنها دریای بارنت قرار دارد. [ ۲]
برای ورود به سوالبار نیازی به روادید و اجازه اقامت نیست. مدت مجاز اقامت خارجیان هم نامحدود است. به این جزیره دامنه اینترنتی . sj اختصاص داده شده است، ولی عملاً از همان دامنه نروژ . no استفاده می گردد.
سوالبار در شمالی ترین نقطه اروپا و بین نروژ و قطب شمال قرار دارد. این مجمع الجزایر بین عرض های جغرافیایی ۷۴ درجه تا ۸۱ درجه شمالی و طول های جغرافیایی ۱۰ درجه تا ۳۵ درجه شرقی و درون حوزه مدار قطب شمال واقع شده اند. بزرگ ترین جزیره سوالبار، اسپیتس برگن می باشد که در کنار دیگر جزایر اصلی نورداستلندت و ادگئویا قرار دارد. مرکز اداری و اجرایی مجمع الجزایر، شهر لانگییربین با جمعیتی بالغ بر ۱۸۰۰ نفر می باشد، علاوه بر آن دیگر سازمان های سوالبارد که به امور اکتشاف معادن مشغول هستند، اداره معدن بارنتسبورگ روسیه و سازمان اکتشاف معادن نای آلسوند و شرکت اسویگروآ می باشند. مجمع الجزایر سوالبارد، با سازماندهی فرمانداری سوالبارد کنترل می گردد.
سوالباردر دهه ۹۰ سده نوزدهم، مقصدی برای گردشگران سرزمین های شمالگان گردید. در سال ۱۸۹۹ اولین فعالیت های معدنی توسط نروژی ها صورت گرفت.
با وجود این که سوالبار تحت تأثیر آب و هوای قطبی قرار دارد ولی دارای دمای بیشتری نسبت به مناطق هم عرض ( جغرافیایی ) خود می باشد. با توجه به پدیده خورشید نیمه شب، روزهای تابستانی در سوالبارد ممکن است بیشتر از ۱۰۰ دوره بیست و چهار ساعته تقویمی طول بکشند و این مزیتی برای پوشش گیاهی این جزایر است تا تاریکی های شب های قطبی را که بیشتر از ۱۰۰ دوره بیست و چهار ساعته تقویمی است، جبران کنند.
ساکنان شبه جزیرهٔ اسکاندیناوی، بنا بر احتمال قوی در قرن دوازدهم میلادی کاشفان سوالبارد بوده اند. متون کهن و باستانی اسکاندیناوی به سرزمینی با نام سوالبارث اشاره کرده است اما بدون تردید نخستین کاشف سوالبارد ویلم برنتز دانمارکی است، او به منظور یافتن دریای روت شمالی این کشف را حاصل نمود. در سال ۱۶۰۴ یک کشتی انگلیسی به منظور شکار شیرهای دریایی در بیورنویا پهلو گرفت.
این جزایر در خلال قرن های هفدهم و هجدهم میلادی به عنوان یک پایگاه شکار نهنگ به شمار می آمد ولی پس از آن به دست فراموشی سپرده شد. معادن زغال سنگ در ابتدای قرن بیستم در سوالبارد شروع به فعالیت کردند، افزون بر آن تعداد زیادی از دیگر سازمان ها و شرکت ها، به صورت همیشگی در این جزایر تأسیس شدند. قرارداد ۱۹۲۰ اسپیتس برگن، اسوالبارد را تحت حکومت پادشاهی نروژ قرار داد. همچنین پیمان نامه ۱۹۲۵ سوالبارد را کاملاً جزء خاک حکومت پادشاهی نروژ برشمرد. سوالبارد پس از آن تبدیل به منطقهٔ آزاد تجاری و غیرنظامی گردید. پس از آن شرکت نروژی استور نورسک و شرکت روسی آرکتیکوگال به عنوان تنها شرکت های اکتشاف معدن در این جزایر باقی ماندند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرای ورود به سوالبار نیازی به روادید و اجازه اقامت نیست. مدت مجاز اقامت خارجیان هم نامحدود است. به این جزیره دامنه اینترنتی . sj اختصاص داده شده است، ولی عملاً از همان دامنه نروژ . no استفاده می گردد.
سوالبار در شمالی ترین نقطه اروپا و بین نروژ و قطب شمال قرار دارد. این مجمع الجزایر بین عرض های جغرافیایی ۷۴ درجه تا ۸۱ درجه شمالی و طول های جغرافیایی ۱۰ درجه تا ۳۵ درجه شرقی و درون حوزه مدار قطب شمال واقع شده اند. بزرگ ترین جزیره سوالبار، اسپیتس برگن می باشد که در کنار دیگر جزایر اصلی نورداستلندت و ادگئویا قرار دارد. مرکز اداری و اجرایی مجمع الجزایر، شهر لانگییربین با جمعیتی بالغ بر ۱۸۰۰ نفر می باشد، علاوه بر آن دیگر سازمان های سوالبارد که به امور اکتشاف معادن مشغول هستند، اداره معدن بارنتسبورگ روسیه و سازمان اکتشاف معادن نای آلسوند و شرکت اسویگروآ می باشند. مجمع الجزایر سوالبارد، با سازماندهی فرمانداری سوالبارد کنترل می گردد.
سوالباردر دهه ۹۰ سده نوزدهم، مقصدی برای گردشگران سرزمین های شمالگان گردید. در سال ۱۸۹۹ اولین فعالیت های معدنی توسط نروژی ها صورت گرفت.
با وجود این که سوالبار تحت تأثیر آب و هوای قطبی قرار دارد ولی دارای دمای بیشتری نسبت به مناطق هم عرض ( جغرافیایی ) خود می باشد. با توجه به پدیده خورشید نیمه شب، روزهای تابستانی در سوالبارد ممکن است بیشتر از ۱۰۰ دوره بیست و چهار ساعته تقویمی طول بکشند و این مزیتی برای پوشش گیاهی این جزایر است تا تاریکی های شب های قطبی را که بیشتر از ۱۰۰ دوره بیست و چهار ساعته تقویمی است، جبران کنند.
ساکنان شبه جزیرهٔ اسکاندیناوی، بنا بر احتمال قوی در قرن دوازدهم میلادی کاشفان سوالبارد بوده اند. متون کهن و باستانی اسکاندیناوی به سرزمینی با نام سوالبارث اشاره کرده است اما بدون تردید نخستین کاشف سوالبارد ویلم برنتز دانمارکی است، او به منظور یافتن دریای روت شمالی این کشف را حاصل نمود. در سال ۱۶۰۴ یک کشتی انگلیسی به منظور شکار شیرهای دریایی در بیورنویا پهلو گرفت.
این جزایر در خلال قرن های هفدهم و هجدهم میلادی به عنوان یک پایگاه شکار نهنگ به شمار می آمد ولی پس از آن به دست فراموشی سپرده شد. معادن زغال سنگ در ابتدای قرن بیستم در سوالبارد شروع به فعالیت کردند، افزون بر آن تعداد زیادی از دیگر سازمان ها و شرکت ها، به صورت همیشگی در این جزایر تأسیس شدند. قرارداد ۱۹۲۰ اسپیتس برگن، اسوالبارد را تحت حکومت پادشاهی نروژ قرار داد. همچنین پیمان نامه ۱۹۲۵ سوالبارد را کاملاً جزء خاک حکومت پادشاهی نروژ برشمرد. سوالبارد پس از آن تبدیل به منطقهٔ آزاد تجاری و غیرنظامی گردید. پس از آن شرکت نروژی استور نورسک و شرکت روسی آرکتیکوگال به عنوان تنها شرکت های اکتشاف معدن در این جزایر باقی ماندند.
wiki: سوالبار