سه تابلوی سرخ

سه پرچم سرخ شعار ایدئولژیکی آخر دههٔ ۱۹۵۰ برای ساختن دولت سوشالیست بدست مردم چین بود. سه پرچم سرخ شامل خط کلی ساخت و ساز سوشالیست، پرش بلند به جلو، و کمون های مردم بود. [ ۱] [ ۲] [ ۳]
پس از نخستین برنامهٔ پنج ساله، جمهوری خلق چین با معرفی «جنبش سه پرچم سرخ» ساخت سوسیالیستی خود را ادامه داد. خط عمومی مردم چین را به این هدف رهنمون کرد که «همهٔ کارها را انجام دهند، هدف را بالا ببرند و سوسیالیسم را با نتایج بزرگ تر، سریع تر، بهتر و اقتصادی تر بسازند. »[ ۳] در پایان سال ۱۹۵۸، تقریباً همهٔ دهقانان چینی در کمون هایی به طور متوسط هر خانوار ۵٬۰۰۰ خانوار سازمان یافته بودند. تمام دارایی های خصوصی برای کمون ها گرفته شده یا به آن ها کمک شده است و مردم اجازه ندارند غذای خود را بپزند و در عوض در سالن های غذاخوری عمومی غذا می خورند. جهش بزرگ به جلو، که از سال ۱۹۵۸ آغاز شد، یک کارزار مدرن سازی سریع با استفاده از منابع گستردهٔ نیروی کار چین در پروژه های کشاورزی و صنعتی بود. در عوض جهش منجر به نابودی اقتصادی و ده ها میلیون مرگ به دلیل قحطی شد و تقریباً در اوایل سال ۱۹۶۲ رها شد. عضویت در کمون ها در اوایل دههٔ ۱۹۶۰ به تدریج کاهش یافت، با این کار برخی از مالکیت املاک خصوصی و بنگاه های اقتصادی مجدداً مجاز بودند. کمون ها تا زمان برچیده شدن در اوایل دههٔ ۱۹۸۰ تحت مدیریت دنگ شیائوپینگ ادامه یافتند.