سندرم انفجار سر

نشانگان انفجار سر ( به انگلیسی: Exploding head syndrome ) نوعی اختلال شنیداری هیپناگوژیک نادر است. مبتلایان به این سندرم معمولاً صدای بسیار بلندی مانند انفجار بمب، شلیک اسلحه، نواختن سِنج، صدای زنگ یا گونه ای صدای بلند و ناشناخته را در هنگام خواب می شنوند، به شکلی که احساس می شود منشأ این صدا داخل سَر است.
این صدا معمولاً در ساعات اولیهٔ خواب احساس می شود و لزوماً به دلیل خواب دیدن نیست. اگرچه صدای شنیده شده بسیار بلند است ولی معمولاً با دردی همراه نیست. تعداد حملات بیماری معمولاً ثابت نیست ولی پس از تعدادی حمله در طول یک دورهٔ چندروزه یا چندهفته ای معمولاً یک دورهٔ چندماههٔ بهبود مشاهده می شود. مبتلایان به طور معمول نوعی احساس ترس و اضطراب را پیش و پس از حمله احساس می کنند که به همراه افزایش ضربان قلب است. حملات معمولاً با مشاهدهٔ تابش های نور و اختلال در تنفس همراه است. مبتلایان ممکن است هنگام این حمله ها دچار ناتوانی در ادراک صداهای اطراف و یک نمونهٔ خفیف فلج خواب شوند.
هیچ درمان شناخته شده ای برای این سندرم وجود ندارد و دلایل آن ناشناخته است، اما برخی روان شناسان آن را به خستگی ربط می دهند. موارد این سندرم در میان تمامی سنین در هم زنان و مردان مشاهده شده است. اگرچه زنان اندکی بیشتر از مردان به آن مبتلا می شوند و معمولاً در سنین بالای پنجاه سال رایج تر است.
سندرم انفجار سر برای نخستین بار در سال ۱۹۲۰ توسط پزشک و روان شناس ولزی رابرت آرمسترانگ جونز معرفی شد.
فیلم ( Memoria ) به کارگردانی ( Apichatpong Weerasethakul ) به همین موضوع اشاره دارد.