سنجاب غول پیکر توسی ( Ratufa macroura ) یک سنجاب درختی بزرگ از جنس سنجاب غول پیکر ( راتوفا ) است که در ارتفاعات استان مرکزی سری لانکا و استان یووا سری لانکا و در بخش هایی از جنگل های ساحلی در امتداد رودخانه کاوری و در جنگل ابری ایالت های کارناتاکا، تامیل نادو و کرالا در جنوب هند یافت می شود. [ ۴] این سنجاب غول پیکر برخلاف خویشاوندان خود، به جای دم، با استفاده از دو پای عقب خود تعادل برقرار می کند. این گونه تقریباً به طور کامل درختی است و به ندرت برای فرار از دست شکارچیان، فرار از دست مهاجمان، حمله به نرهای قلمرو و ارتباط با ماده ها به زمین می آید. موهاس سفیدگون توسی رنگ که بدن قهوه ای مایل به خاکستری آن ها را پوشانده است باعث این نام گذاری برای این جاندار است. [ ۵]
اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت ( IUCN ) این گونه را به دلیل از دست دادن زیستگاه و شکار در زمره جانداران در معرض خطر قرار داده است.
سنجاب غول پیکر توسی کوچکترین سنجاب غول پیکری است که در شبه قاره هند یافت می شود و طول سر و بدن آن ۲۵ تا ۴۵ سانتیمتر ( ۱۰–۱۸ اینچ ) و دم آن تقریباً یکسان یا بیشتر است. طول کل ۵۰ تا ۹۰ سانتیمتر ( ۲۰–۳۵ اینچ ) . گوش های گرد کوچک با کاکل های نوک تیز دارد. محدوده زیست هر فرد بین ۱٬۹۷۰ و ۶٬۱۱۰ متر مربع ( ۲۱٬۲۰۰–۶۵٬۸۰۰ فوت مربع ) است.
زیرگونه داندولنا پشت قهوه ای رنگ توسی و سفید دارد. زیرتنه اش کرم مایل به قهوه ای روشن، دم آن جوگندمی با خز سفید و رنگ پیشانی و پا سیاه است. در زیرگونه ssp. ملاموکرا، قسمت های بالایی مشکی و سطح شکمی کرم قهوه ای با زرد نارنجی است. دم این زیرگونه جوگندمی با خز سیاه است. پوزه هر دو زیرگونه صورتی رنگ است.
دید سنجاب غول پیکر توسی خوب است که به آنها در شناسایی شکارچیان کمک می کند. حس شنوایی آنها نسبتاً ضعیف است. صدای آنها بلند و بریده بریده است. معمولاً صبح و عصر صدا بلند می کنند. سنجاب غول پیکر توسی برای برقراری ارتباط با گروه های مجاور گونه ای «جیرجیر» هم می کند.
دست ها به طور معمول پنج انگشتی هستند، دارای چهار انگشت و یک شست ابتدایی. انگشتان دارای بالشتک های نرم پهن بزرگی هستند و بالشتک داخلی برای گرفتن شاخه ها منبسط می شود. پاها همچنین از بالشتک های نرمی تشکیل شده اند و هر دو اندام جلویی و عقبی دارای پنجه های بلند و تیز هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت ( IUCN ) این گونه را به دلیل از دست دادن زیستگاه و شکار در زمره جانداران در معرض خطر قرار داده است.
سنجاب غول پیکر توسی کوچکترین سنجاب غول پیکری است که در شبه قاره هند یافت می شود و طول سر و بدن آن ۲۵ تا ۴۵ سانتیمتر ( ۱۰–۱۸ اینچ ) و دم آن تقریباً یکسان یا بیشتر است. طول کل ۵۰ تا ۹۰ سانتیمتر ( ۲۰–۳۵ اینچ ) . گوش های گرد کوچک با کاکل های نوک تیز دارد. محدوده زیست هر فرد بین ۱٬۹۷۰ و ۶٬۱۱۰ متر مربع ( ۲۱٬۲۰۰–۶۵٬۸۰۰ فوت مربع ) است.
زیرگونه داندولنا پشت قهوه ای رنگ توسی و سفید دارد. زیرتنه اش کرم مایل به قهوه ای روشن، دم آن جوگندمی با خز سفید و رنگ پیشانی و پا سیاه است. در زیرگونه ssp. ملاموکرا، قسمت های بالایی مشکی و سطح شکمی کرم قهوه ای با زرد نارنجی است. دم این زیرگونه جوگندمی با خز سیاه است. پوزه هر دو زیرگونه صورتی رنگ است.
دید سنجاب غول پیکر توسی خوب است که به آنها در شناسایی شکارچیان کمک می کند. حس شنوایی آنها نسبتاً ضعیف است. صدای آنها بلند و بریده بریده است. معمولاً صبح و عصر صدا بلند می کنند. سنجاب غول پیکر توسی برای برقراری ارتباط با گروه های مجاور گونه ای «جیرجیر» هم می کند.
دست ها به طور معمول پنج انگشتی هستند، دارای چهار انگشت و یک شست ابتدایی. انگشتان دارای بالشتک های نرم پهن بزرگی هستند و بالشتک داخلی برای گرفتن شاخه ها منبسط می شود. پاها همچنین از بالشتک های نرمی تشکیل شده اند و هر دو اندام جلویی و عقبی دارای پنجه های بلند و تیز هستند.
wiki: سنجاب غول پیکر توسی