سنبل آبی. سنبل آبی ( به انگلیسی: common water hyacinth ) ؛ ( نام علمی: Eichhornia crassipes ) معروف به شیطان بنفش نام یک گونه از تیره غلافیان است. سنبل آبی یک گیاه آبزی بومی در حوضه آمازون است و اغلب از گونه های مهاجم بسیار مشکل ساز در خارج از محدوده بومی خود است.
این گیاه دارای برگ های گسترده، ضخیم، براق و تخم مرغی شکل ۱۰ تا ۲۰ سانتیمتری است که در سطح آب شناور و دارای ریشه های ارغوانی سیاه آزاد است و سنبله ای با ۸ تا ۱۵ گل زیبا دارد و عمدتاً رنگ گل ها طیفی از رنگ های بنفش، صورتی و ارغوانی است.
این گیاه در سال های گذشته وارد دریای خزر و تالاب های استان گیلان به ویژه تالاب بین المللی انزلی، تالاب عینک رشت و چند آب بندان شهرستان شفت گردیده است. سنبل آبی یک گونه غیر بومی است و گسترش سریع آن و پوشش کامل سطح آب موجب بروز مشکلات عدیده زیست محیطی به ویژه کاهش تنوع زیستی و مرگ تدریجی تالابها را فراهم می نماید. همچنین از آنجا که سنبل آبی یک گونه از گیاهانی است که به سرعت رشد می کند، توانایی تولید مقادیر فراوانی بذر تقریباً ۱۰۰۰ عدد با قابلیت دوام طولانی مدت تا ۲۸ سال را دارد
بنابراین باید در یک اقدام علمی و اجرایی نسبت به معدوم سازی این گونه اقدام گردد.
در ۵ آبان ۱۳۹۷ فرماندار آستارا در مورد انتقال گیاه مهاجم سنبل آبی توسط شهروندان و گردشگران به داخل منازل و مغازه ها هشدار داد. او گفت با توجه به قدرت تکثیر و رشد سریع این گیاه مهاجم و تهدیدات ناشی از نگهداری آن برای ساکنان و محیط زندگی به شهروندان و گردشگران توصیه می شود از این اقدام پرهیز کنند. [ ۱]
گفته شده این گیاه به دلیل قدرت خودپالایی بالا و امکان سازگاری فوق العاده با محیط می تواند حتی فلزاتی سنگین مثل جیوه و سرب را که از طریق فاضلاب کارخانه های صنعتی به آب ها وارد می شوند را به خود جذب و وارد بافت خود کنند. به همین دلیل تجمع سنبل آبی در محیط به شدت خطرناک است و می تواند عامل مهمی برای بروز بیماری هایی از جمله انواع سرطان باشد و خطری هم ردیف استنشاق گاز خردل برای محیط زیست دارد. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین گیاه دارای برگ های گسترده، ضخیم، براق و تخم مرغی شکل ۱۰ تا ۲۰ سانتیمتری است که در سطح آب شناور و دارای ریشه های ارغوانی سیاه آزاد است و سنبله ای با ۸ تا ۱۵ گل زیبا دارد و عمدتاً رنگ گل ها طیفی از رنگ های بنفش، صورتی و ارغوانی است.
این گیاه در سال های گذشته وارد دریای خزر و تالاب های استان گیلان به ویژه تالاب بین المللی انزلی، تالاب عینک رشت و چند آب بندان شهرستان شفت گردیده است. سنبل آبی یک گونه غیر بومی است و گسترش سریع آن و پوشش کامل سطح آب موجب بروز مشکلات عدیده زیست محیطی به ویژه کاهش تنوع زیستی و مرگ تدریجی تالابها را فراهم می نماید. همچنین از آنجا که سنبل آبی یک گونه از گیاهانی است که به سرعت رشد می کند، توانایی تولید مقادیر فراوانی بذر تقریباً ۱۰۰۰ عدد با قابلیت دوام طولانی مدت تا ۲۸ سال را دارد
بنابراین باید در یک اقدام علمی و اجرایی نسبت به معدوم سازی این گونه اقدام گردد.
در ۵ آبان ۱۳۹۷ فرماندار آستارا در مورد انتقال گیاه مهاجم سنبل آبی توسط شهروندان و گردشگران به داخل منازل و مغازه ها هشدار داد. او گفت با توجه به قدرت تکثیر و رشد سریع این گیاه مهاجم و تهدیدات ناشی از نگهداری آن برای ساکنان و محیط زندگی به شهروندان و گردشگران توصیه می شود از این اقدام پرهیز کنند. [ ۱]
گفته شده این گیاه به دلیل قدرت خودپالایی بالا و امکان سازگاری فوق العاده با محیط می تواند حتی فلزاتی سنگین مثل جیوه و سرب را که از طریق فاضلاب کارخانه های صنعتی به آب ها وارد می شوند را به خود جذب و وارد بافت خود کنند. به همین دلیل تجمع سنبل آبی در محیط به شدت خطرناک است و می تواند عامل مهمی برای بروز بیماری هایی از جمله انواع سرطان باشد و خطری هم ردیف استنشاق گاز خردل برای محیط زیست دارد. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵]
wiki: سنبل آبی