سمو

[ویکی الکتاب] معنی أَسْمَاء: اسمها ("اسم"بر لفظ دلالت کننده بر چیزی یا اوصاف آن چیز که نشانه ای برای آن شده اند،می گویند .اصل این کلمه از ماده " سمه " اشتقاق یافته ، و سمه به معنای داغ و علامتی است که بر گوسفندان میزدند ، تا مشخص شود کدامیک از کدام شخص است ، و ممکن هم هست اشتق...
معنی أَسْمَائِهِ: اسمهایش ("اسم"بر لفظ دلالت کننده بر چیزی یا اوصاف آن چیز که نشانه ای برای آن شده اند،می گویند .اصل این کلمه از ماده " سمه " اشتقاق یافته ، و سمه به معنای داغ و علامتی است که بر گوسفندان میزدند ، تا مشخص شود کدامیک از کدام شخص است ، و ممکن هم هست اش...
معنی أَسْمَائِهِمْ: اسمهایشان ("اسم"بر لفظ دلالت کننده بر چیزی یا اوصاف آن چیز که نشانه ای برای آن شده اند،می گویند .اصل این کلمه از ماده " سمه " اشتقاق یافته ، و سمه به معنای داغ و علامتی است که بر گوسفندان میزدند ، تا مشخص شود کدامیک از کدام شخص است ، و ممکن هم هست ...
معنی ﭐسْمُ: اسم-نام ("اسم"بر لفظ دلالت کننده بر چیزی یا اوصاف آن چیز که نشانه ای برای آن شده اند،می گویند .اصل این کلمه از ماده " سمه " اشتقاق یافته ، و سمه به معنای داغ و علامتی است که بر گوسفندان میزدند ، تا مشخص شود کدامیک از کدام شخص است ، و ممکن هم هست اش...
معنی سَمَّاکُمُ: شما را نامید ("اسم"بر لفظ دلالت کننده بر چیزی یا اوصاف آن چیز که نشانه ای برای آن شده اند،می گویند .اصل این کلمه از ماده " سمه " اشتقاق یافته ، و سمه به معنای داغ و علامتی است که بر گوسفندان میزدند ، تا مشخص شود کدامیک از کدام شخص است ، و ممکن هم ه...
معنی یُسَمُّونَ: نامگذاری می کنند - اسم گذاری می کنند ("اسم"بر لفظ دلالت کننده بر چیزی یا اوصاف آن چیز که نشانه ای برای آن شده اند،می گویند .اصل این کلمه از ماده " سمه " اشتقاق یافته ، و سمه به معنای داغ و علامتی است که بر گوسفندان میزدند ، تا مشخص شود کدامیک از کد...
معنی مُسَمًّی: مشخص و قطعی شده - نام گذاری شده - نشان دار شده (از "اسم " گرفته شده و"اسم"بر لفظ دلالت کننده بر چیزی یا اوصاف آن چیز که نشانه ای برای آن شده اند،می گویند .اصل این کلمه از ماده " سمه " اشتقاق یافته ، و سمه به معنای داغ و علامتی است که بر گوسفندان می...
تکرار در قرآن: ۴۹۳(بار)

سمو یا سمورن ( چینی: 色目; پین یین: sèmù ) نام یک طبقهٔ اجتماعی ( کاست ) در چین بود که توسط سلسلهٔ یوان تأسیس شد. این کاست به کسانی گفته می شد که از آسیای مرکزی و غربی آمده بودند، گفته می شود که در بین آنها ۳۱ دسته وجود دارد. آنها برای خدمت به خاندان یوان آمده بودند و از طریق کاست مسلط مغول از حق رای برخوردار بودند. سموها به خودی خود یک گروه قومی خود همگن نبودند و از اقوام مختلفی تشکیل شده بودند. در آن زمان سلسله یوان چهار کاست داشت: مغول ها، سمو ( یا سمورن ) ، " هان " ( یا آنطور که در چینی تلفظ می شود: هانرن، شامل همه اتباع سلسله جین سابق، پادشاهی دالی و کره ای ها ) و جنوبی ها ( آنطور که در چینی تلفظ می شود: نانرن، یا همه تابعان سلسله سونگ جنوبی سابق؛ گاهی اوقات مانزی نیز نامیده می شدند ) . کاستِ سمو، شامل این گروه های قومی و برخی دیگر می شد:اویغورهای تورپان بودایی، تانگوت ها، تبتی ها، قبایل مسیحی نسطوری مانند اونگود، آلان ها، اقوام مسلمان ایرانی و ترک های آسیای مرکزی از جمله خوارزمیان و قراخانیان، عرب های غرب آسیا، یهودیان، مسیحیان و سایر گروه های کوچک که از غرب آسیا و حتی دورتر از آن می آمدند.

سمو (بیرجند). سمو یک منطقهٔ مسکونی در ایران است که در دهستان باقران واقع شده است. [ ۱] براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، سمو ۱۳ نفر جمعیت دارد. [ ۲]